۱ - ۱ - ۲ . پيشرفت علم و فنآورى؛
۱ - ۱ - ۳ . تقويت روابط اجتماعى بر پايه برادرىِ دينى؛
۱ - ۱ - ۴ . تأمين امنيّت فراگير و همهجانبه .
به طور كلّى با اندكى تأمّل، روشن مىشود كه همه سياستهاى فرهنگى و اجتماعى حكومت مهدوى كه پيش از اين تبيين شد، به صورت غيرمستقيم ، در پيشرفت پايدار اقتصادى جامعه عصر ظهور، نقش مؤثر دارند.
۱ - ۲ . سياستهاى مستقيم
نكته قابل توجّه در تبيين سياستهايى كه به طور مستقيم در پيشرفت اقتصادى جامعه مهدوى مؤثرند ، اين است كه سياستهاى امام زمان عليه السلام ، به تناسب شرايط اقتصادى جامعه، متغيّر خواهند بود . براى مثال، سياست امام عليه السلام در برخورد با اموال ثروتمندان در آغاز قيام و پس از استقرار حكومت - چنان كه توضيح خواهيم داد - ، متفاوت است . با در نظر گرفتن اين نكته، مهمترين سياستهايى كه به طور مستقيم در شكوفايى و پيشرفت اقتصادى جامعه مهدوى ، ايفاى نقش مىنمايند ، عبارتاند از:
۱ - ۲ - ۱ . فقرزدايى و رفاه عمومى
اصلىترين سياستهاى اقتصادى دولت مهدوى، ريشهكن كردن فقر و ايجاد رفاه عمومى است . ساير سياستها و برنامههاى اقتصادى اين حكومت ، زمينهساز تحقّق اين آرمان بزرگ جامعه انسانى است. احاديث فراوانى از موفّقيت اين سياست ، پيشگويى كردهاند. كه آنها را به دو دسته مىتوان تقسيم كرد:
دسته اوّل ، رواياتى كه به طور مطلق ، پيشگويى كردهاند زمانى خواهد آمد كه نيازمندى وجود نخواهد داشت كه صدقه قبول كند؛ مانند آنچه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله نقل شده