۶ / ۸
قضاوت ميان پيروان اديان آسمانى بر پايه كتابشان
۱۹۳۴. علل الشرائع- با سندش به نقل از جابر - : مردى نزد امام باقر عليه السلام آمد و من حاضر بودم كه گفت : خدا رحمتت كند ! اين پانصد درهم را بگير و آن را در جاى مناسبش مصرف كن؛ كه آن زكات مال من است .
امام باقر عليه السلام به او فرمود : «بلكه تو آن را بگير و براى همسايگانت ، يتيمان ، بينوايان و برادران مسلمانت مصرف كن، كه اين [زكات دادن به امام]، تنها هنگامى است كه قائمِ ما قيام كند. او آن را يكسان تقسيم مىكند و ميان خلق خداى رحمان، نيكوكار و بدكارشان، عدالت مىورزد . هر كس او را اطاعت كند ، خدا را اطاعت كرده است و هر كس او را نافرمانى كند ، خدا را نافرمانى كرده است، و از آن رو مهدى ناميده شد كه به امرى نهان راهنمايى مىكند ، تورات و ديگر كتابهاى آسمانى را از غارى در انطاكيّه۱ بيرون مىكشد و ميان اهل تورات به تورات ، ميان اهل انجيل ، به انجيل ، ميان اهل زبور به زبور و ميان اهل فرقان به فرقان ، حكم مىكند و همه دارايىهاى دنيا ، از درون و روى زمين ، نزد او گرد مىآيند و به مردم مىگويد : بياييد به سوى چيزى كه به خاطرش از خويشانتان بريديد و خونها ريختيد و مرتكب محارم الهى شديد . پس چندان عطا مىكند كه كسى پيش از او عطا نكرده است» .۲
1.. انطاكيه، از شهرهاى مهمّ روم باستان در شام بود كه اكنون شهرى مشهور در غرب تركيه و در بيست كيلومترى درياى مديترانه است.
2.علل الشرائع : ص ۱۶۱ ح ۳ ، الغيبة، نعمانى : ص ۲۳۷ ح ۲۶ (با عبارت مشابه. در اين منبع، بخش آغازين حديث تا «اين [زكات دادن به امام]، تنها» نيامده است)، شرح الأخبار : ج ۳ ص ۳۹۷ ح ۱۲۷۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۲۹ ح ۲ .
