كند، خداوند به وى فرمود: «مردم توان و ظرفيت تحمّل آن را ندارند و يا تو توان تحمّل آن را ندارى!».^۱
براى امتياز دوم نيز به احاديث همين نوشتار مى‏توان استناد جست ؛^۲ چرا كه مفهوم اين احاديث ، آن است كه قاضيانِ منصوب از طرف امام مهدى عليه السلام نيز مانند ايشان قضاوت مى‏كنند. از اين رو مى‏توان گفت عمده قضاوت‏هاى مهدى عليه السلام با استفاده از روش‏هاى فنّى و نوين است‏^۳ كه ضمن كشف حقيقت، براى مخاطبان نيز قابل هضم است. گرچه قضاوت بر پايه علم غيب الهى، به صورت نادر و اندك ، بُعدى ندارد و قابل انكار نيست.

قضاوت داوود شده نيز به يكى از اين دو صورت خواهد بود:

۱ . اين كه خداوند به مهدى عليه السلام توانايى‏هاى ماورايى و غيبى اِعطا مى‏كند كه واقعيت‏ها از منظرى فراتر از عالم ماده برايش مكشوف مى‏شود و اين اجازه را مى‏يابد كه بر اساس همان كشف واقعيت‏ها داورى كند.
پيامبران و امامان ديگر گرچه به اذن خدا ، آن بُعد كشف واقعيت را مى‏توانستند دارا باشند ، ولى مجاز به اِعمال آن در اين عالَم نبوده‏اند.
۲ . دومين احتمال ، آن است كه مضمون و محتواى اين احاديث را تعبير و نشانه‏اى از رشد دانش انسانى در آن برهه از تاريخ بدانيم. چنان كه انسان امروزى، براى كشف جرم به راه‏هايى دست يافته كه در گذشته نبود . مانند انگشت‏نگارى، چهره‏نگارى، تجزيه و تحليل ژن (DNA) و ديگر اجزاى بدن كه به واسطه آن ، به سهولت و دقّت، نتايجى بهتر و دقيق‏تر از سوگند و بيّنه در مقام قضا و داورى به دست مى‏آيد. اين رشد علمى در زمان حكومت امام مهدى عليه السلام به بالاترين حد مى‏رسد و راه‏هايى دقيق‏تر و سريع براى بشر مكشوف مى‏شود و امام زمان عليه السلام و يارانش از آنها استفاده مى‏كنند.
با توجّه به اين كه احتمال اوّل براى داوود عليه السلام نيز به صورت نادر اتفاق افتاد و امرى فراگير و همگانى نشد و خداوند به داوود تأكيد كرد كه خودش و جامعه‏اش طاقت و تحمّل آن را ندارند و داوود هم درخواست كرد آن حكم برداشته شود، در باره قضاوت‏هاى امام مهدى عليه السلام نيز احتمال دوم ، طبيعى‏تر و سازگارتر است؛ زيرا احتمال دوم، دو امتياز به همراه دارد : يكى جنبه اقناعى آن براى انسان‏ها و مخاطبان و ديگرى قابليت تعميم و توسعه به ديگر قاضيان و داوران منصوب از طرف امام مهدى عليه السلام . براى هر دو امتياز مى‏توان از احاديث اسلامى نيز شاهد آورد.
براى جنبه اقناعى مى‏توان به احاديثى استناد كرد كه در مورد داوود عليه السلام گزارش شد؛ زيرا پس از درخواست داوود از خداوند كه بتواند بر اساس علم غيب قضاوت‏