اين احاديث، يافتن قراين و شواهد است.
در احاديث ، نمونه‏هايى از قضاوت داوود بيان شده كه مى‏توان آنها را به دو گروه تقسيم كرد و مى‏تواند در فهم احاديث مهدويت ، سودمند باشد.
۱. استفاده از علم غيب الهى و قضاوت بر پايه آن كه در اين حديث بازگو شده است.
ابو حمزه از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه ايشان فرمود: داوود عليه السلام از خداوند تقاضا كرد كه يكى از داورى‏هاى جهان آخرت را به وى نشان دهد. خطاب آمد: اى داوود! اين موضوع را من به احدى از بندگانم نشان نمى‏دهم و نبايد كسى غير از من به آنها آگاه باشد. اين ، باعث انصراف داوود نشد و [بار ديگر] از خداوند تقاضا كرد يكى از قضاوت‏هاى جهان آخرت را به وى نشان دهد .
جبرئيل نازل شد و به داوود گفت:
اى داوود! تو از خداوند چيزى را خواسته‏اى كه تاكنون هيچ پيامبرى درخواست نكرده. اى داوود ! آنچه تو خواسته‏اى احدى از بندگان خدا بر آن آگاهى ندارد . و نبايد كسى غير از خداوند بر اساس آنان حكم كند . ولى خداوند خواسته تو را اجابت كرد و آنچه را كه خواسته بودى ، به تو عنايت كرده است. اى داوود! فردا صبح دو نفر به نزد تو مى‏آيند . داورى در بين آن به سان داورى آخرت خواهد بود .
گفت: هنگامى كه صبح شد و داوود در مجلس قضاوت نشست، پيرمردى از در وارد شد و جوانى را مى‏كشيد و در دست آن جوان ، يك خوشه انگور بود. پيرمرد به داوود گفت: اى پيامبر خدا! اين جوان ، داخل تاكستان من شده و انگورهاى مرا خراب كرده و بدون اجازه من از آن خورده واين خوشه انگور را بدون اجازه من برداشته است.
داوود عليه السلام رو به جوان كرد و گفت: در مقابل ادّعاى اين پيرمرد چه مى‏گويى؟ جوان اقرار كرد كه اين كار را كرده است.
در همان هنگام ، خداوند به داوود وحى فرمود: اى داوود! اگر من يكى از

تبيين شيوه داورى داوود و سليمان عليهما السلام‏^۱

احاديثى كه ملاحظه شد، روش قضاوت امام مهدى عليه السلام پس از ظهور را به روش قضاوت داوود و سليمان و يا آل داوود تشبيه كرده است . در اين احاديث ، مشخّصه اين گونه قضاوت را : عدم مطالبه بيّنه، داورى بر اساس علم، حق را به ذى حق رساندن، الهام الهى و امور پنهان را آشكار ساختن، دانسته است.
در برخى احاديث ، امير مؤمنان عليه السلام نيز برخى قضاوت‏هاى خود را به قضاوت داوود تشبيه كرده است. درباره روش قضاوت داوود و سليمان ، آگاهى‏هاى روشنى در اختيار ما نيست.
آيات قرآن، دانستن زبان پرندگان،^۲ برخوردارى از دانش ويژه‏^۳ و نيز داشتن نوعى قدرت غيبى‏^۴ را براى داوود اثبات مى‏كند . همچنين نمونه‏اى از داورى داوود را براى متخاصمان نقل مى‏كند كه ظاهراً مورد تأييد قرآن نيست.^۵
احاديث اسلامى نيز اطّلاع دقيق و روشنى در اختيار ما قرار نمى‏دهند. از اين رو ، فهم اين تشبيه در احاديث مهدوى ، دشوار است و تنها طريق ما براى فهم و تبيين‏