۱۹۲۳. الإرشاد- به نقل از على بن عقبه، از پدرش : [امام عليه السلام ] فرمود: «هنگامى كه قائم قيام كند، به عدالت حكم مىراند و در روزگار او، ستم از ميان مىرود و راهها امن مىشوند و زمين، بركتهايش را بيرون مىآورد و هر حقّى به صاحبش باز گردانده مىشود و گروندگان به هيچ دينى باقى نمىمانند، مگر آن كه اظهار اسلام مىكنند و به ايمان [به آن ]اقرار مىآورند. آيا سخن خداوند متعال را نشنيدهاى كه مىفرمايد: «و هر كه در آسمانها و زمين است، خواه ناخواه تسليم او خواهد شد و [همه] به سوى او بازگردانده مىشوند»؟! و ميان مردم به حكم داوود عليه السلام و محمّد صلى اللّه عليه و آله قضاوت مىكند» .۱
۱۹۲۴. بحار الأنوار- به نقل از كتاب فضل بن شاذان، از جابر - : امام باقر عليه السلام فرمود: به اين جهت، او مهدى ناميده شده است كه به امور پنهان هدايت مىگردد، تا آن جا كه گاه به سراغ كسى مىفرستد كه مردم او را بىگناه مىدانند و او را به قتل مىرساند۲ و تا آن جا كه بعضى از مردم، هنگامى كه درون خانه خود سخن مىگويند، مىترسند ديوار بر ضدّ آنها شهادت دهد».۳
1.الإرشاد : ج ۲ ص ۳۸۴ ، إعلام الورى : ج ۲ ص ۲۹۰ . نيز، براى ديدن همه حديث ر . ك : ص ۳۴۶ ح ۱۸۶۵ .
2.. زيرا از گناه نهايىِ او همانند قتل نفْس كه موجب قصاص مىشود، آگاه است.
3.. بحار الأنوار: ج ۵۲ ص ۳۹۰ ح ۲۱۲، سرور أهل الإيمان: ص ۱۱۲.
