39
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم

۱۶۵۶. كامل الزيارات‏- با سندش به نقل از ابان بن تغلب - : امام صادق عليه السلام فرمود: «گويى قائم عليه السلام را بر بلندى كوفه مى‏بينم كه زره پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را به تن كرده و آن را تكان مى‏دهد تا همه پيكرش را بگيرد و بر روى آن، ديباى ستبرى افكنده و بر اسبى سياه - كه باريكه سفيدى در ميان چشمانش است - نشسته است و اسب، او را حركت مى‏دهد و هيچ شهرى نمى‏ماند، جز آن كه اهلش مى‏بينند كه او (مهدى عليه السلام ) همراه آنان و در شهرشان است و او پرچم پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را مى‏گشايد كه دسته‏اش، از ستون‏هاى عرش خدا و ديگر اجزاى آن، از يارى خداست و آن را بر سر كسى فرود نمى‏آورد، جز آن كه خداوند تكّه تكّه‏اش مى‏كند و چون پرچم را به اهتزاز در مى‏آورد ، مؤمنى باقى نمى‏ماند، جز آن كه دلش مانند پاره‏هاى آهن [محكم‏] مى‏شود».۱

۱۶۵۷. الغيبة ، نعمانى‏- با سندش به نقل از ابان بن تغلب - : امام صادق عليه السلام فرمود : «گويى قائم را مى‏بينم ... كه پرچم پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را - كه دسته‏اش از ستون‏هاى عرش خدا و ديگر اجزاى آن، از يارى خداوند است - مى‏گشايد و آن را بر كسى فرود نمى‏آورد ، جز آن كه خداوند، هلاكش مى‏كند» .
گفتم : آيا آن [نزد شما] پنهان است، يا [هنگام قيام‏] برايش مى‏آورند؟ فرمود :«جبرئيل، آن را برايش مى‏آورد ، و چون آن را به اهتزاز در مى‏آورد ، مؤمنى باقى نمى‏ماند، جز آن كه دلش از پاره‏هاى آهن محكم‏تر مى‏شود» .۲

1.كامل الزيارات : ص ۲۳۳ ح ۳۴۸ (با سند معتبر) ، العدد القويّة : ص ۷۴ ح ۱۲۴ (با عبارت مشابه) ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۲۸ ح ۴۸. نيز، ر . ك: الغيبة، نعمانى : ص ۳۰۷ ح ۱ و تفسير العيّاشى: ج ۲ ص ۲۶۱ ح ۳۴ و الفتن : ج ۱ ص ۳۶۶ ح ۱۰۷۳ .

2.الغيبة، نعمانى : ص ۳۱۰ ح ۵ ، دلائل الإمامة : ص ۴۵۷ ح ۴۳۷ (با عبارت مشابه) .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم
38

۱۶۵۶. كامل الزيارات : حَدَّثَنِي الحُسَينُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ عامِرٍ ، عَن أحمَدَ بنِ إسحاقَ بنِ سَعدٍ ، عَن سَعدانَ بنِ مُسلِمٍ ، عَن عُمَرَ بنِ أبانٍ ، عَن أبانِ بنِ تَغلِبَ ، عَن أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام قالَ :
كَأَنّي بِالقائِمِ عليه السلام عَلى‏ نَجفِ الكوفَةِ وقَد لَبِسَ دِرعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ، فَيَنتَفِضُ هُوَ بِها فَتَستَديرُ عَلَيهِ فَيُغَشّيها بِخداجَةٍ۱ مِن إستَبرَقٍ ، ويَركَبُ فَرَساً أدهَمَ بَينَ عَينَيهِ شِمراخٌ ، فَيَنتَفِضُ بِهِ انتِفاضَةً ، لا يَبقى‏ أهلُ بَلَدٍ إلّا وهُم يَرَونَ أنَّهُ مَعَهُم في بِلادِهِم ، فَيَنتَشِرُ۲ رايَةُ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ، عَمودُها مِن عَمودِ العَرشِ ، وسائِرُها مِن نَصرِ اللَّهِ ، لا يَهوي بِها إلى‏ شَي‏ءٍ أبَداً إلّا هَتَكَهُ اللَّهُ . فَإِذا هَزَّها لَم يَبقَ مُؤمِنٌ إلّا صارَ قَلبُهُ كَزُبَرِ۳الحَديدِ .

۱۶۵۷. الغيبة للنعماني : أخبَرَنا عَبدُ الواحِدِ بنُ عَبدِ اللَّهِ بنِ يونُسَ ، قالَ : حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بنُ جَعفَرٍ القُرَشِيُّ ، قالَ : حَدَّثَنا أبو جَعفَرٍ الهَمَدانِيُّ ، قالَ : حَدَّثَنا موسَى بنُ سَعدانَ ، عَن عَبدِ اللَّهِ القاسِمِ الحَضرَمِيِّ ، عَن عُمَرَ بنِ أبانٍ الكَلبِيِّ ، عَن أبانِ بنِ تَغلِبَ ، قالَ :
قالَ أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام : كَأَنّي بِالقائِمِ . . . يَنشُرُ رايَةَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ، عَمودُها مِن عُمُدِ عَرشِ اللَّهِ ، وسائِرُها مِن نَصرِاللَّهِ ، ما يَهوي بِها إلى‏ شَي‏ءٍ إلّا أهلَكَهُ اللَّهُ .
قُلتُ : أمَخبُوَّ[ةٌ]۴ هِيَ أم يُؤتى‏ بِها ؟
قالَ : بَل يَأتي بِها جَبرَئيلُ عليه السلام ، فَإِذا هَزَّها لَم يَبقَ مُؤمِنٌ إلّا صارَ قَلبُهُ أشَدَّ مِن زُبَرِ الحَديدِ .

1.كذا ، ولم نجد لها معنىً مناسباً .

2.في العدد القويّة وبحار الأنوار : «فينشر» بدل «فينتشر» ، وهو الأنسب .

3.الزُّبرَةُ : القِطعة من الحديد والجمع : زُبَرُ (المصباح المنير : ص ۲۵۰ «زبر») .

4.زيادة منا يقتضيها السياق .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24029
صفحه از 505
پرینت  ارسال به