۱۹۰۹. الخرائج و الجرائح- با سندش به نقل از جابر، از امام باقر عليه السلام - : حسين بن على عليه السلام پيش از شهادتش به يارانش فرمود : « ... روى زمين، كور و زمينگير و گرفتارى نخواهد ماند، مگر آن كه خداوند، گرفتارى او را به دست ما اهل بيت ، برطرف خواهد كرد، و بركت از آسمان به زمين فرود خواهد آمد تا آن كه درخت، زير بار ميوهاى كه خدا مىخواهد، خم مىشود (/ مىشكند) و ميوه زمستان در تابستان و ميوه تابستان در زمستان خورده مىشود ، و آن، سخن خداى متعال است : «و اگر اهل آبادىها ايمان مىآوردند و تقوا مىورزيدند ، بركتهايى را از آسمان و زمين برايشان مىگشوديم ؛ امّا آنان دروغ انگاشتند» . سپس خداوند به شيعيان ما كرامتى مىبخشد كه هيچ چيزى در زمين و در دل آن ، از ايشان پنهان نمىماند ، حتّى از آنان مردى مىخواهد از خانوادهاش خبر بگيرد و به آنها آنچه را مىكنند ، خبر مىدهد» .۱
۱۹۱۰. تفسير العيّاشى- به نقل از عبد الأعلى جبلى - : امام باقر عليه السلام فرمود : «به خدا سوگند ، آنها مىجنگند تا آن كه خدا يگانه دانسته شود و به او شرك نورزند و تا آن كه پيرزن ناتوان از شرق آهنگ غرب كند و كسى او را باز ندارد ، و خداوند، بذرهاى زمين را بيرون مىآورد و بارانش را از آسمان فرو مىفرستد و مردم مالياتشان را بر دوش خود براى مهدى عليه السلام مىبرند و خداوند بر شيعيان ما گشايش مىدهد و اگر اين گونه نبود كهخداوند متعال، آنان را از اين همه سعادت برخوردار نمىكرد، طغيان مىكردند و در همان هنگام كه صاحب اين امر به برخى احكام ، حكم مىكند و برخى سنّتها را بر زبان مىآورد ، شورشگرانى از مسجد [الحرام ]خروج مىكنند ، و قائم عليه السلام به يارانش مىفرمايد : "برويد و به آنها در بازار خرمافروشان [نزديك به مسجد الحرام ]برسيد" و آنها شورشيان را اسير مىگيرند و نزد مهدى عليه السلام مىآورند تا در بارهشان فرمان دهد، و آنها را مىكُشند و آنان آخرين شورشگران خروج كننده بر قائم خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله اند» .۲
