۱۹۰۷. كشف الغمّة- به نقل از ابو سعيد خُدرى - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «مهدى، در امّت من قيام مى‏كند . خداوند، او را به فريادرسىِ مردم روانه مى‏كند ، امّت در ناز و نعمت مى‏شوند و گلّه گاو و گوسفند فراوان مى‏شوند و زمين، روييدنى‏اش را بيرون مى‏دهد و امام اموال را درست تقسيم مى‏كند» .^۱

۱۹۰۸. الاحتجاج‏- به نقل از زيد بن وهب جُهَنى، از امام حسن عليه السلام - : امير مؤمنان ، يك روز كه مرا خوش‏حال ديد ، فرمود : «اى حسن! آيا خوش‏حالى مى‏كنى؟ چگونه خواهى بود ، وقتى پدرت را كشته ببينى ، يا وقتى بنى اميّه به حكومت برسند و زمامدارشان گلوگشادِ شكم‏گُنده‏اى باشد كه بخورد و سير نشود و در حالى كه نه در آسمان، ياورى و نه در زمين ، عذرپذيرى داشته باشد ، بميرد و آن گاه ، بر شرق و غرب زمين، مستولى شود و بندگان به [اطاعت‏] او گردن نهند؟! پادشاهى‏اش طولانى مى‏شود و بدعت و گم‏راهى را بنيان مى‏نهد و حق و سنّت پيامبر خدا را از بين مى‏برد . اموال را در بين دوستدارانش تقسيم مى‏كند و از مستحقّش دريغ مى‏دارد . مؤمن در حكومتش خوار مى‏گردد و فاسق در پادشاهى‏اش قوى مى‏شود . اموال را در بين يارانش مى‏چرخاند و بندگان خدا را نوكر مى‏گيرد . در حكومتش حق، مندرس و باطل، آشكار مى‏گردد ، صالحان، لعن مى‏شوند و هر كه در راه حق با او دشمنى ورزد ، كشته مى‏شود و هر كه او را بر باطلش به ولايت گيرد ، صاحب قدرت مى‏گردد .
و اين گونه خواهد بود تا خداوند، مردى را در آخر الزمان برانگيزد ؛ در روزگار سخت و جهالت مردم . خداوند، او را با فرشتگانش استوار مى‏دارد و يارانش را محفوظ مى‏دارد و با نشانه‏هايش يارى‏اش مى‏دهد و او را بر زمينيان، چيره مى‏كند تا خواه ناخواه به‏اطاعت او گردن نهند . او زمين را از عدل و داد و نور و برهان، پر مى‏كند .
سرزمين‏ها در طول و عرض جغرافيايى به حكم او در مى‏آيند و كافرى نمى‏ماند، جز آن كه به او ايمان مى‏آورد و بدكارى نيست، جز آن كه صالح مى‏شود و در فرمان‏روايى او ، درندگان با هم در صلح و صفا به سر مى‏برند ، و زمين ، گياهش را بيرون مى‏دهد و آسمان، بركتش را فرو مى‏فرستد و گنج‏هاى نهان برايش پديدار مى‏شوند . ميانه دو افق (شرق و غرب) را چهل سال در اختيار دارد . خوشا به حال كسى كه روزگار او را دريابد و سخن او را بشنود!» .^۲

۱۹۰۷. كشف الغمّة : عَن أبي سَعيدٍ الخُدرِيِّ : إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله قالَ :
يَخرُجُ المَهدِيُّ في اُمَّتي ، يَبعَثُهُ اللَّهُ غِياثاً لِلنّاسِ ، تَنعُمُ الاُمَّةُ ، وتَعيشُ الماشِيَةُ ، وتُخرِجُ الأَرضُ نَباتَها ، ويُعطَى المالَ صِحاحاً .

۱۹۰۸. الاحتجاج : عَن زَيدِ بنِ وَهبٍ الجُهَنِيِّ عَنِ الإِمامِ الحَسَنِ عليه السلام : إنَّ أميرَ المُؤمِنينَ عليه السلام قالَ لي ذاتَ يَومٍ - وقَد رَآني فَرِحاً - : يا حَسَنُ أتَفرَحُ ، كَيفَ بِكَ إذا رَأَيتَ أباكَ قَتيلاً ؟ أم كَيفَ بِكَ إذا وَلِيَ هذَا الأَمرَ بَنو اُمَيَّةَ ، وأَميرُهُا الرَّحبُ البُلعومُ ، الواسِعُ الأَعفاجِ ، يَأكُلُ و لا يَشبَعُ ، يَموتُ ولَيسَ لَهُ فِي السَّماءِ ناصِرٌ ولا فِي الأَرضِ عاذِرٌ ، ثُمَّ يَستَولي عَلى‏ غَربِها وشَرقِها ، يَدينُ لَهُ العِبادُ ويَطولُ مُلكُهُ ، يَستَنُّ بِسُنَنِ البِدَعِ وَالضَّلالِ ، ويُميتُ الحَقَّ وسُنَّةَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ، يَقسِمُ المالَ في أهلِ وِلايَتِهِ ، ويَمنَعُهُ مَن هُوَ أحَقُّ بِهِ ، ويَذِلُّ في مُلكِهِ المُؤمِنُ ، ويَقوى‏ في سُلطانِهِ الفاسِقُ ، ويَجعَلُ المالَ بَينَ أنصارِهِ دُوَلاً ، ويَتَّخِذَ عِبادَ اللَّهِ خَوَلاً ، يَدرُسُ في سُلطانِهِ الحَقُّ ، ويَظهَرُ الباطِلُ ويُلعَنُ الصّالِحونُ ، ويُقتَلُ مَن ناواهُ عَلَى الحَقِّ ، ويَدينُ مَن والاهُ عَلَى الباطِلِ .
فَكَذلِكَ حَتّى‏ يَبعَثُ اللَّهُ رَجُلاً في آخِرِ الزَّمانِ ، وكَلَبِ مِنَ الدَّهرِ ، وجَهلٍ مِنَ النّاسِ ، يُؤَيِّدُهُ اللَّهُ بِمَلائِكَتِهِ ، ويَعصِمُ أنصارَهُ ، ويَنصُرُهُ بِآياتِهِ ، ويُظهِرُهُ عَلى‏ أهلِ الأَرضِ حَتّى‏ يَدينوا طَوعاً وكَرهاً ، يَملَأُ الأَرضَ قِسطاً وعَدلاً ، ونوراً وبُرهاناً ، يَدينُ لَهُ عَرضُ البِلادِ وطولُها ، لا يَبقى‏ كافِرٌ إلّا آمَنَ بِهِ ، ولا طالِحٌ‏^۱إلّا صَلَحَ ، وتَصطَلِحُ في مُلكِهِ السِّباعُ ، وتُخرِجُ الأَرض نَبتَها ، وتُنزِلُ السَّماءُ بَرَكَتَها ، وتَظهَرُ لَهُ الكُنوزُ ، يَملِكُ ما بَينَ الخافِقَينِ أربَعينَ عاماً ، فَطوبى‏ لِمَن أدرَكَ أيّامَهُ ، وسَمِعَ كَلامَهُ .