377
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم

۱۹۰۵. كشف الغمّة- به نقل از ابو سعيد خُدرى - : پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «مهدى، از امّت من است . اگر عمرش كوتاه باشد ، هفت سال و گرنه ، هشت يا نُه [سال فرمان‏روايى مى‏كند] . امّتم، چه نيك و چه بد، در روزگار او چنان برخوردار از نعمت خواهند بود كه هرگز مانند آن ، نعمت نديده‏اند. خداوند، آسمان را بر آنها ريزان مى‏كند و زمين، چيزى از روييدنى‏هايش را ذخيره نمى‏كند [و همه را بيرون مى‏دهد]» .۱

۱۹۰۶. الاختصاص‏- با سندش به نقل از حذيفه - : شنيدم كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مى‏فرمايد: «آن گاه كه وقت خروج قائم مى‏شود، منادى‏اى از آسمان ندا مى‏دهد: "اى مردم! مدّت حكومت جبّاران بر شما به پايان رسيد و بهترين فرد امّت محمّد ، حكومت را به دست گرفته است . به مكّه برويد". گروهى از نجيبان مصر و نيكان شام و گروه‏هاى [زاهد و دنياگريز ]عراق بيرون مى‏روند كه راهبان شب و شيران روزند و دل‏هايشان گويى پاره‏هاى آهن است، و با او ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم ]بيعت مى‏كنند».
عمران بن حصين گفت : اى پيامبر خدا! اين مرد را براى ما توصيف كن .
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «او مردى از فرزندان حسين است و مانند مردان قبيله شنوئه،۲قدبلند است. دو عباى سپيد كم‏پرز بر تن دارد، همنام من است و اين هنگام است كه‏پرندگان در لانه‏هايشان و ماهيان در درياها تخم مى‏گذارند (توليد مثل آنها افزايش مى‏يابد ) و رودها طولانى و آب چشمه‏ها سرازير مى‏شود و زمين، دو برابر محصول مى‏دهد. آن گاه در پيش روى او جبرئيل و در كنارش اسرافيل حركت مى‏كنند و زمين را از عدل و داد پر مى‏كند، همان گونه كه از ظلم و ستم پر شده است».۳

1.كشف الغمّة : ج ۳ ص ۲۵۷ ، الملاحم و الفتن : ص ۲۷۹ ح ۴۰۵ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۷۸ ح ۳۷ ، الفردوس : ج ۵ ص ۴۵۷ ح ۸۷۳۷ .

2.. شنوئه ، قبيله‏اى در يمن و از تيره‏هاى قبيله بزرگ اَزد بوده و فرزندان شنوئه ، عبد اللَّه بن كعب اَزدى اند كه به بلندى قد، مشهور بوده‏اند .

3.الاختصاص : ص ۲۰۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۰۴ ح ۷۳ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم
376

۱۹۰۵. كشف الغمة : عَن أبي سَعيدٍ الخُدرِيِّ عَنِ النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله أنَّهُ قالَ : يَكونُ مِن اُمَّتِيَ المَهدِيُّ ، إن قَصُرَ عُمُرُهُ فَسَبعُ سِنينَ وإلّا فَثَمانٌ وإلّا فَتِسعٌ ، تَتَنَعَّمُ اُمَّتي في زَمانِهِ نَعمياً لَم يَتَنَعَمّوا مِثلَهُ قَطُّ ، البَرُّ وَالفاجِرُ ، يُرسِلُ اللَّهُ السَّماءَ عَلَيهِم مِدراراً ، ولا تَدَّخِرُ الأَرضُ شَيئاً مِن نَباتِها .

۱۹۰۶. الاختصاص : حَدَّثَنا أبُو الحَسَنِ مُحَمَّدُ بنُ مَعقِلٍ ، قالَ : حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بنُ عاصِمٍ ، قالَ : حَدَّثَني عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ مَرزوقٍ ، عَن عامِرٍ السَّرّاجِ ، عَن سُفيانَ الثَّورِيِّ ، عَن قَيسِ بنِ مُسلِمٍ ، عَن طارِقِ بنِ شِهابٍ : سَمِعتُ حُذَيفَةَ يَقولُ :
سَمِعتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله يَقولُ : إذا كانَ عِندَ خُروجِ القائِمِ ، يُنادي مُنادٍ مِنَ السَّماءِ : أيُّهَا النّاسُ ! قَطَعَ عَنكُم مُدَّةُ الجَبّارينَ ، ووَلِيَ الأَمرَ خَيرُ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ فَالحَقوا بِمَكَّةَ ، فَيَخرُجُ النُّجَباءُ مِن مِصرَ ، وَالأَبدالُ مِنَ الشّامِ ، وعَصائِبُ العِراقِ ، رُهبانٌ بِاللَّيلِ لُيوثُ بِالنَّهارِ ، كَأَنَّ قُلوبَهُم زُبَرُ الحَديدِ ، فَيُبايِعونَهُ بَينَ الرُّكنِ وَالمَقامِ ، قالَ عِمرانُ بنُ الحُصَينِ : يا رَسولَ اللَّهِ ، صِف لَنا هذَا الرَّجُلَ .
قالَ : هُوَ رَجُلٌ مِن وُلدِ الحُسَينِ ، كَأَنَّهُ مِن رِجالِ شَنوءَةَ۱ ، عَلَيهِ عَباءَتانِ قَطَوانِيَّتانِ ، اسمُهُ اسمي ، فَعِندَ ذلِكَ تَفرَخُ الطُّيورُ في أوكارِها ، وَالحيتانُ في بِحارِها ، وتَمُدُّ الأَنهارُ ، وتَفيضُ العُيونُ ، وتُنبِتُ الأَرضُ ضِعفَ اُكُلِها ، ثُمَّ يَسيرُ مُقَدِّمَتُهُ جَبرَئيلُ ، وساقيهِ إسرافيلُ ، فَيَملَأُ الأَرضَ عَدلاً وقِسطاً كَما مُلِئَت جَوراً وظُلماً .

1.شنوءة - بالفتح ثمّ الضمّ وواو ساكنة ثمّ همزة مفتوحة وها - : مخلاف باليمن ، بينها وبين صنعاء اثنان وأربعون فرسخاً تنسب إليها قبائل من الأزد يقال لهم أزد شنوءة (معجم البلدان : ج ۳ ص ۳۶۸) .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد نهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24065
صفحه از 505
پرینت  ارسال به