فصل پنجم : سياستهاى اقتصادى
۵ / ۱
ريشهكن كردن فقر
۱۸۶۴. الإرشاد- به نقل از مفضّل بن عمر - : شنيدم كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد : «قائم ما، هنگامى كه قيام كند ، زمين به نور پروردگارش روشن مىشود ... و زمين، گنجهايش را آشكار مىكند، تا آن جا كه مردم، آن گنجها را روى زمين مىبينند، و برخى از شما ، در پى كسى هستند كه با رساندن مالى به او، حقّ خويشاوندى را ادا كند و زكاتش را از او بپذيرد ؛ ولى كسى را نمىيابد كه از او بپذيرد . مردم با آنچه خداوند از فضل خويش ، روزىشان كرده است ، بىنياز از چيزهاى ديگر شدهاند» .۱
۱۸۶۵. الإرشاد- به نقل از على بن عقبه، از پدرش - : [امام عليه السلام ]فرمود: «هنگامى كه قائم قيام كند، به عدالت حكم مىراند و ستم در روزگار او از ميان مىرود و راهها امن مىشوند و زمين، بركتهايش را بيرون مىآورد و هر حقّى به صاحبش باز گردانده مىشود و گروندگان به هيچ دينى، باقى نمىمانند، مگر آن كه اسلام را اظهار و به ايمان [به آن ]اقرار مىكنند. آيا سخن خداوند متعال را نشنيدهاى كه مىفرمايد: «و هر كه در آسمانها و زمين است، خواه ناخواه تسليم او خواهد شد و [همه] به سوى او بازگردانده مىشوند»؟! او ميان مردم، به حكم داوود عليه السلام و محمّد صلى اللّه عليه و آله قضاوت مىكند و اين هنگام است كه زمين، گنجهايش را آشكار و بركتهايش را نمايان مىكند و آن هنگام، كسى از شما، جايى براى دادن صدقه و احسان خويش نمىيابد؛ زيرا بىنيازى، همه مؤمنان را فرا مىگيرد».
سپس فرمود: «حكومت ما، آخرين حكومت خواهد بود و هيچ خاندانى نخواهند بود، جز آن كه پيش از ما حاكم خواهند شد تا چون شيوه ما را ديدند، نگويند: اگر ما نيز حاكم مىشديم، مانند همينها رفتار مىكرديم، و آن همان سخن خداى متعال است: «و فرجام، از آنِ باتقوايان است»» .۲
