هر آينه دين در نزد خدا ، اسلام است. و اهل كتاب ، راه خلاف نرفتند، مگر از آن پس كه به حقّانيّت آن دين ، آگاه شدند، و نيز به سبب حسد. آنان كه به آيات خدا كافر شوند، بدانند كه او به زودى به حسابها خواهد رسيد» .
در واقع ، دين اصلى اهل كتاب نيز اسلام بوده كه بعدها به بيراهه رفتهاند. در جامعه مهدوى ، تمام اين بيراههها آشكار شده، پيروان اديان مختلف به نادرستى راهشان پى مىبرند و يا به دين اسلام در مىآيند يا از ميان مىروند؛ زيرا در آن دوران ، قرار نيست طريقتهاى باطل ، امكان بقا پيدا كنند.
كسى كه دينى غير از اسلام داشته باشد ، از وى پذيرفته نيست:
«وَ مَن يَبتَغِ غَيرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَن يُقبَلَ مِنهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ .۱
و هر كس كه دينى جز اسلام اختيار كند ، از او پذيرفته نخواهد شد و در آخرت ، از زيانديدگان خواهد بود» .
البته اين آيه ، ناظر به پذيرش دين در آخرت است؛۲ امّا نشاندهنده حقّانيت انحصارى اسلام است و كثرت حقّانيت اديان را رد مىكند. نتيجه اين مىشود كه پيروى از ساير اديان به دليل نامقبول بودن آن نزد خداى متعال، نمىتواند مقبول حجّت عليه السلام باشد.
۲. پيروزى اسلام بر همه اديان
خداوند متعال در چند جاى قرآن مىگويد كه رسولش را با هدايت و دين حق ، فرستاده تا به رغم خواسته مشركان، آن دين را بر همه اديان ، پيروز گردانَد. اين مضمون ، در سه آيه و با الفاظى واحد ، آمده است: