۳. داورى ميان پيروان اديان بر اساس كتاب خودشان
شيخ صدوق در علل الشرائع از امام باقر عليه السلام نقل مىكند كه يكى از كارهايى كه امام زمان عليه السلام پس از ظهور انجام مىدهد ، آن است كه به غارى در انطاكيه مىرود و كتابهاى آسمانى پيشين را به دست مىآورد و براساس هر يك نسبت به اهل آن كتاب ، حكم مىكنند.۱ اين موضوع ، بيانگر وجود اديان ديگر در جامعه مهدوى است.
وحدت دين در جامعه مهدوى
اينك نوبت آن است كه ادلّه منكران وجود اديان مختلف در جامعه مهدوى را بررسى كنيم. اين گروه معتقدند كه بر اساس آيات قرآن و احاديث معصومان عليهم السلام در دوران حكومت مهدوى ، تنها اسلام باقى مىماند و همه اديان ديگر از بين مىروند؛ زيرا همه آنها انحرافى هستند و تنها دين صحيح ، اسلام است. اگر دينهاى ديگر نيز در قالب اصلىشان در آيند، هر آينه ، مشابه اسلام خواهند بود و تفاوت معنادارى ميان آنها ديده نمىشود. در ادامه ، ادلّه اين گروه ، بررسى خواهد شد.
الف - ادلّه قرآنى
۱. اسلام ، تنها دين مورد پذيرش خداوند متعال
بر اساس آموزههاى قرآنى ، اسلام ، تنها دين مقبول نزد خداوند است:
«إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآياتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَريعُ الحِسابِ .۲