۱۷۹۷. الإرشاد- به نقل از جابر - : امام باقر عليه السلام فرمود : «هنگامى كه قائم خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله قيام كند ، خيمههايى برپا مىكند تا افرادى، قرآن را مطابق آنچه خداوند - كه جلالتش باشُكوه باد - نازل كرده است ، به مردم بياموزند ، و در آن روزگار ، بيش از همه بر حافظان قرآن سخت مىگذرد؛ زيرا متفاوت با ترتيب حفظ شده آنان است» . ۱
۳ / ۳
ساختن مسجدهاى بزرگ
۱۷۹۸. الغيبة، طوسى- با سندش به نقل از عمرو بن ثابت، از پدرش، در حديثى طولانى - : امام باقر عليه السلام فرمود: «مهدى عليه السلام وارد كوفه مىشود و در آن، سه پرچم با هم زد و خورد دارند؛ ولى اوضاع برايش سامان مىيابد و وارد [مسجد كوفه ]مىشود و بر منبر مىرود و سخنرانى مىكند و مردم چنان مىگريند كه نمىفهمند چه مىفرمايد ، و اين، همان سخن پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله است كه : "گويى [سيّد ]حسنى و حسينى را مىبينم كه هر دو، زمام آن را مىكشند ، و آن را به [سيّد ]حسينى تسليم مىكند و مردم با او بيعت مىكنند" .
و چون جمعه دوم مىشود ، مردم مىگويند : اى فرزند پيامبر خدا ! نماز پشت سر تو ، مانند نماز پشت سر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله است و مسجد، گنجايش ما را ندارد . او عليه السلام مىفرمايد : "من [جايى] را برايتان مىجويم" و به سوى نجف مىرود و مسجدى را نقشهريزى مىكند كه هزار در و گنجايش آن مردم را دارد و همه درها به هم متصل ومحكم شدهاند، و كسى را روانه مىكند تا پشت قبر حسين عليه السلام جوى آبى حفر كند تا آبش را به دو بناى بزرگ نزديك نجف بياورد و در انتها به نجف بريزد و بر دهانه آن ، پلها و آسيابهايى در راه مىسازد» . ۲