۱۶۴۵. الأمالى ، صدوق- با سندش به نقل از مَعمَر بن راشد - : شنيدم كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد : «يهودىاى خدمت پيامبر صلى اللّه عليه و آله رسيد و پيش روى ايشان ايستاد و به ايشان چشم دوخت . پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : "حاجتت چيست؟".
گفت : تو برترى، يا موسى بن عمران ؛ پيامبرى كه خدا با او سخن گفت و تورات و عصا را بر او نازل كرد و دريا را برايش شكافت و با ابر بر او سايه گسترد؟
پيامبر صلى اللّه عليه و آله به او فرمود : "ناپسند است كه بنده از خودش تعريف كند ؛ امّا [براى روشن شدن حقيقت] مىگويم : ... از نسل من، مهدى است كه چون خروج كند ، عيسى بن مريم براى يارىاش فرود مىآيد و او را پيش مىاندازد و پشت سرش نماز مىخواند"» .۱
۱۶۴۶. الغيبة ، نعمانى- با سندش به نقل از سليم بن قيس هلالى - : هنگامى كه همراه امير مؤمنان عليه السلام از صفّين باز مىگشتيم ، نزديك صومعه يك مسيحى فرود آمد. پيرمردى زيبارو و خوش قد و بالا كه كتابى همراه داشت، از صومعه بيرون و به سوى ما آمد تا نزد امير مؤمنان عليه السلام رسيد و بر ايشان سلام داد و سپس گفت : من از نسل يكى از حواريان عيسى بن مريم هستم كه ميان دوازده تن حواريان عيسى ، برترين و از بقيّه نزد او محبوبتر بود و او را بر ديگران مقدّم مىداشت و به او وصيّت كرد و كتابهايش را به وى سپرد و حكمتش را به او آموخت و اهل اين خانه همواره بر دينش بودهاند و به آيينش چنگ زده و كفر نورزيدهاند و از آن به سوى دين ديگرى بيرون نرفته و آن را دگرگون نكردهاند ، و آن كتابها به املاى عيسى بن مريم و دستخطّ پدرمان ، نزد من موجود است و همه كارهايى كه مردم پس از او مىكنند ،در آن موجود است و نيز نام يك يك حاكمان آنها پس از او ، و خداوند - تبارك و تعالى - مردى از عرب را از فرزندان اسماعيل بن ابراهيم ، خليل و دوست خدا ، از سرزمينى به نام تهامه و شهرى به نام مكّه بر مىانگيزد ، كه نام [اصلى] او احمد است؛ ولى به دوازده نام خوانده مىشود ، و مكان و زمان بعثت و تولّدش را ذكر كرده است و نيز كسانى را كه با او مىجنگند و كسانى كه يارىاش مىدهند و كسانى كه با او دشمنى و يا با او زندگى مىكنند و آنچه امّتش پس از او مىبيند، تا آن كه عيسى بن مريم از آسمان فرود آيد .
و در آن كتاب، نام و تبار و ويژگىهاى سيزده مرد۲ از فرزندان اسماعيل بن ابراهيم ، خليل و دوست خدا، از بهترين خلق خدا و محبوبترين آفريدگان نزد او آمده است و خداوند، دوستدار كسى است كه آنان را دوست بدارد و دشمن كسى است كه با آنان دشمنى كند . هر كس از آنان پيروى كند ، به راه مىآيد و هر كس از آنان سرپيچى نمايد ، گمراه مىشود . پيروى از آنان ، پيروى از خداست و سرپيچى از آنان، سرپيچى از خداست . در آن كتاب، نامها ، نَسَبها، ويژگىها و نيز عمر آنان، به ترتيب آمده است و اين كه چه تعداد از آنها دينش را پوشيده و از قومش پنهان مىدارد و كدام يك از آنها ظهور مىكند و مردم به فرمانش در مىآيند، تا آن كه عيسى بن مريم بر آخرينِ آنها فرود مىآيد و پشت سر او نماز مىخواند و مىگويد : شما امامانى هستيد كه هيچ كس حق ندارد بر شما مقدّم شود . و آن امام جلو مىرود و با مردم نماز جماعت مىخواند و عيسى پشت سر او در صف مىايستد .
اوّلين ، بهترين و برترين فرد آنان - كه مانند پاداش آنان و كسانى كه از آنها پيروى نموده و به وسيله ايشان راه يافتهاند، پاداش دارد - ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله است كه او را به نام : محمّد ، عبد اللَّه ، يس ، فتّاح (گشاينده) ، خاتم (مُهر پايان) ، حاشر (گردآورنده) ، عاقب (جانشين) ، ماحى (محو كننده) ، قائد (زمامدار) ، نبىّ اللَّه ، صفىّ اللَّه (برگزيدهخدا) و حبيب اللَّه مىخوانند ، و او هنگامى كه [خدا ]ياد شود ، ياد مىشود ، و از گرامىترين خلق خدا و محبوبترين آنها ، نزد خداوند است. خداوند، فرشتهاى گرامى داشته شده و پيامبرى فرستاده شده را از آدم تا ديگران نيافريده است كه نزد خدا از او بهتر و دوستداشتنىتر باشد. او را روز قيامت بر عرش خود مىنشاند و او را در باره هر كس كه شفاعت كند ، شفيع مىگرداند . قلم در لوح محفوظ، او را محمّد فرستاده خدا، و برادر ، وصى ، وزير و جانشين او در امّتش [على] را پرچمدار بزرگ روز رستاخيز قرار داده است . از محبوبترين خلق خدا نزد خداوند ، پس از او ، على، پسرعموى تنىاش است كه پس از او سرپرست هر مؤمن است. [بقيّه اين سيزده تن] يازده مرد از فرزندان محمّد صلى اللّه عليه و آله و على عليه السلام هستند كه نخستين آنها به نام دو فرزند هارون ، شبّر و شبيرند ، و نُه تن از فرزندان برادر كوچكتر (شبير) ، كه يكى پس از ديگرى مىآيند و آخرين ايشان، كسى است كه عيسى بن مريم پشت سرش نماز مىخواند» .۳
1.الأمالى، صدوق : ص ۲۸۷ ح ۳۲۰ ، الاحتجاج : ج ۱ ص ۱۰۶ ، روضة الواعظين : ص ۲۹۹ ، تأويل الآيات : ج ۱ ص ۴۸ ح ۲۳ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۳۶۶ ح ۷۲ .
2.. مقصود ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و دوازده امام اهل بيت عليهم السلام است.
3.الغيبة، نعمانى : ص ۷۴ ح ۹ ، بحار الأنوار : ج ۳۶ ص ۲۱۰ ح ۱۳ .
