۱۶۹۲. نهج البلاغه- در خطبهاى از امير مؤمنان عليه السلام كه در آن به وقايع [آخر الزمان] اشاره مىكند - : هوس را دنبالهرو هدايت مىگرداند ، هنگامى كه [مردم ، ]هدايت را دنبالهرو هوس كردهاند ، و رأى (نظر) را پيرو قرآن مىكند ، آن گاه كه قرآن را پيرو رأى خويش كردند .۱
ر .ك : ج ۸ ص ۲۷۵ ح ۱۵۸۴ .
۱ / ۲
احياى سنّت و سيره پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله
۱۶۹۳. كمال الدين- با سندش از هشام بن سالم، از امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «قائم ، از فرزندان من است. نام او، نام من، كنيه او كنيه من، اخلاقِ او اخلاق من، و شيوه او شيوه من است. مردم را به دين و آيين من وا مىدارد و آنها را به كتاب خدايم عليهم السلام فرا مىخواند. هر كس از او اطاعت كند ، از من اطاعت كرده و هر كس او را معصيت كند ، مرا معصيت كرده است و هر كس او را در روزگارِ غيبتش انكار كند ، مرا انكار كرده است و هر كس او را تكذيب كند ، مرا تكذيب كرده و هر كس او را تصديق كند ، مرا تصديق كرده است . از تكذيب كنندگانم در كار او و انكاركنندگانِ سخنم در باره او و گمراه كنندگان امّتم از راه او ، به خداوند، شكايت مىكنم «و به زودى، ستمكاران خواهند دانست كه به چه بازگشتگاهى باز خواهند گشت!»» .۲
۱۶۹۴. نهج البلاغه- در خطبه امير مؤمنان عليه السلام كه در آن به ذكر وقايع [آخر الزمان] اشارهمىكند - : و آنچه را از قرآن و سنّت مرده است ، زنده مىكند .۳