است - ، خود امام مهدى عليه السلام حضور نداشته باشند و تنها پس از هفت سال از دنيا بروند نيز دشوار است. قرن‏ها بشر در انتظار اوست و برايش دعا مى‏كند. دستور اهل بيت عليهم السلام اين است كه براى بقاى او بر روى زمين و تمتع طولانى او دعا كنيم: «اللّهم كن لوليك الحجّة بن الحسن ...». تمتّع طولانى ايشان پس از استقرار حكومتشان خواسته مى‏شود: «حتّى تُسكنه أرضك طوعاً و تمتّعه فيها طويلاً».^۱اگر مقرّر باشد كه دوران زندگى ايشان پس از استقرار حكومتشان كوتاه باشد، وجهى براى آموزش اين دعا و خواندن آن وجود ندارد.

مقدار حكومت : كوتاه يا بلند

با توجّه به ضعف بيشتر احاديث اين باب و ضرورت وجود ادلّه اطمينان‏آور در مسائل اعتقادى و تاريخى، نمى‏توان در باره مقدار حكومت مهدى عليه السلام نظرى قاطع داد. كسانى كه از طريق مقايسه با حكومت پيامبر صلى اللّه عليه و آله در مدينه (هشت تا ده سال)، مقدار حكومت امام مهدى عليه السلام را كوتاه (هفت سال) مى‏دانند، به تفاوت‏هاى اين دو حكومت توجّه نكرده‏اند؛ زيرا جامعه اسلامى صدر اسلام ، بسيار محدود بود و در گستره شبه جزيره عربستان واقع شد، نه در سراسر زمين. حكومت جهانى مهدى عليه السلام قرار است كه كلّ جهان را زير پوشش خود قرار دهد و همه مردم عالم را به راه راست هدايت كند و به سوى اسلام بكشاند و چنين كارى با هر سرعتى هم كه فرض شود ، نمى‏تواند به طور عادى در هفت، هشت يا نه سال اتفاق بيفتد. بنا بر اين، نمى‏توان نظر ايشان را در اين زمينه پذيرفت.
ديدگاه‏هاى ديگر نيز استدلال قوى و قابل اعتمادى ندارند. علبى الخصوص اگر به تعارض احاديث اين باب توجّه كنيم، از دادن حكمى قاطع ، پرهيز خواهيم كرد.
در عين حال بايد توجّه داشت كه استقرار حكومت عادلانه در سراسر زمين پس از قرن‏ها حاكميت كفر و ظلم ، به مجاهدتى طولانى و گسترده نيازمند است و قطعاً مهدى عليه السلام يا جانشينان ايشان، بايد سال‏ها در جهان حضور داشته باشند تا بتوانند به همه اهداف خود جامه عمل بپوشانند. پذيرش اين مطلب كه مردم ، قرن‏ها براى تحقّق عدل مهدوى در انتظار باشند و سختى‏ها و مشكلات بسيارى را در اين راه تحمّل كنند، ولى اين حكومت ، چند سالى بيشتر به طول نينجامد و بساط جهان در هم پيچيده شود، بسيار دور از ذهن است و بايد دست‏كم نظام حكومت مهدوى ، زمان درازى‏پابرجا بماند.
البته تصوّر اين كه در آن نظام مهدوى - كه پس از قرن‏ها انتظار تشكيل شده‏