جهان است. ماشيَح از نظر فيزيكى و جسمانى، انسانى خاكى از اولاد بشر است كه به صورت عادى متولد شده است. اصل و نسب او به حضرات داوود و سليمان مى‏رسد. از ديگر نشانه‏هاى او صداقت و پارسايى‏اش از بدو تولد است كه پيوسته افزايش مى‏يابد تا اينكه او به سبب فضيلت و اعمال شايسته‏اش، به عالى‏ترين و والاترين درجات تكامل روحانى دست پيدا مى‏كند.
طبق باور يهود امكان ظهور ماشيَح در هر دوره‏اى وجود دارد؛ امّا نه به اين معنا كه او هنگام ظهور، از آسمان‏ها پايين بيايد. او هميشه روى زمين است؛ بشرى خاكى با مقامى بسيار مقدس و روحانى (صدّيق) كه در همه دوره‏ها حاضر و ناظر است: «در هر دوره فرزندى از خاندان يهودا به دنيا مى‏آيد كه براى مقام ماشيَح برازنده است».^۱روزى كه زمان «گئولا» (نجات نهايى) فرا رسد، «نِشاما» يا روح مخصوص پايين آمده و به آن «صدّيق» اهدا خواهد شد؛ در حالى كه تا پيش از آن، خود منجى هم نمى‏داند كه مسيحاى منتظر است.
برخى از عالمان يهود اين موضوع را چنين توضيح داده‏اند:
مُشه (موسى) ناجى اول بنى‏اسرائيل به هشتاد سالگى رسيد و هنوز از اين كه بنى‏اسرائيل را نجات خواهد داد، اطلاعى نداشت و آن را احساس نمى‏كرد. حتّى هنگامى كه خداوند به او گفت: «بيا و من تو را به نزد فرعون مى‏فرستم...»، او در ابتدا از اين امر سر باز زد و حاضر به قبول اين مأموريت نشد. همين قضيه درباره ناجى نهايى (ماشيح) نيز صدق مى‏كند. درباره شائول (اولين حاكم بنى‏اسرائيل) نيز مشاهده شد كه آن روح قدسى كه آن را قبلاً در وجود خود اصلاً احساس نكرده بود، بعد از اين كه به عنوان پادشاه و مسح شد، بر او واقع شد.^۲

مقدس و معتبر مى‏شمارند؛ امّا يهوديان معتقدند كه خدا تنها يك پيمان با انسان بسته و آن همان پيمان «شريعت» است كه تبلور آن را در عهد قديم مى‏بينيم.^۱

۱ . پيشگويى‏هاى تورات در باره ظهور منجى‏

بشارت به ظهور منجى در آخر الزمان عميقاً در پيوند با آرمان‏هاى قومى يهود در كتاب مقدس (تورات) است. آنها منتظر يك انسان الهى كامل مانند موسى عليه السلام هستند كه قوم بنى‏اسرائيل را از ظلم و ستمى كه بر آنها تحميل شده است، رها كند و آرمان ديرينه آنها را در تشكيل كشور اسرائيل بزرگ محقّق كند. آيات توراتى ناظر به مسئله منجى را مى‏توان ذيل چهار موضوع تقسيم كرد: شخصيت منجى؛ بشارت به آمدن منجى؛ علامات ظهور منجى؛ كارهاى منجى پس از ظهور.

۱ - ۱ . شخصيت منجى (ماشيَح)

بنا بر آنچه در متون مذهبى يهود آمده، ماشيَح (مسيح) از نخستين اهداف آفرينش