پيروان مكتب اهل بيت عليهم السلام دلايل و مستندات فراوانى براى اثبات ادعاى خود ارائه مى‏كنند. گذشته از دلايل متواتر و مسلمى چون احاديث دوازده خليفه‏^۱ و حديث ثقلين‏^۲ كه بدون اعتقاد به ولادت و حيات امام مهدى عليه السلام پيام اصلى خود، يعنى استمرار امامت دوازده جانشين پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله تا روز قيامت را از دست خواهند داد، مستندات فراوانى وجود دارد كه امام حسن عسكرى عليه السلام و ديگر افرادى كه موفق به ديدار آن حضرت شده‏اند، به تولد چنين فرزندى شهادت داده‏اند.^۳
در مقابل، منكران تولد مهدى موعود عليه السلام بيش از آن كه در پى استدلال بر اين ادعاى خود باشند، به استبعاد و انكار روى آورده‏اند. البته برخى تلاش كرده‏اند اختلافات و نقل‏هاى متفاوت در باره جزئياتى چون نام مادر و زمان و نحوه ولادت ايشان را دلايل استبعاد خود جلوه دهند. امّا حقيقت اين است كه در باره جزئيات بسيارى ديگر از حوادث مسلم تاريخى نيز اختلاف نظر و نقل‏هايى متفاوت وجود دارد و اين موضوع نه تنها نمى‏تواند دليلى بر انكار اصل آن وقايع باشد، بلكه گاهى نشانه‏اى براى اطمينان بيشتر نسبت به اصل ماجراست.
از سوى ديگر حتى برخى از دانشمندان اهل سنّت نيز تولد امام مهدى عليه السلام را تأييد كرده‏اند. بنا بر پژوهش‏هاى برخى از محقّقان، شِبلنجى در نور الابصار،^۴كنجى‏

هيچ يك از مصادر دست اول و مهم اهل سنّت در نقل چنين روايتى با او همراهى نكرده‏اند.
در مقابل، نويسندگان مصادر حديثى شيعى، احاديث فراوان و متواترى را در مجموعه‏هاى حديثى خود نقل كرده‏اند كه با صراحت و وضوح گوياى آن‏اند كه مهدى موعود عليه السلام از نسل امام حسين عليه السلام است.^۱ حتّى همان حديثى كه در سنن ابو داوود نقل شد نيز عيناً در منابع شيعى در باره امام حسين عليه السلام آمده است.^۲از اهل سنت نيز قندوزى حنفى اين حديث را با لفظ «الحسين» نقل كرده است.^۳

۳ . ولادت و مدّت عمر او

با توجّه به آنچه گذشت مشخص شد كه پيروان اهل بيت عليهم السلام بر اساس دلايل متعدّد و روايات متواترى كه در اختيار دارند معتقدند مهدى موعود عليه السلام كسى جز فرزند امام حسن عسكرى عليه السلام نيست و طبعا در ميانه قرن سوم هجرى متولد شده است. اين بدين معناست كه او اكنون داراى عمرى طولانى و غير متعارف است. البته با عنايت به نفوذ مشيت الهى و نيز نمونه‏هاى ديگرى از افراد مُعمّر كه بر اساس دلايل قطعى قرآنى و تاريخى، عمرى طولانى و غير متعارف داشته‏اند، پذيرش اين باور دينى چندان دشوار نخواهد بود؛ امّا ديدگاه مشهور در ميان اهل سنّت خلاف اين است و چنين باورى را فاقد دليل و غير قابل قبول به حساب مى‏آورد.