كردهاند. دسته سوم: احاديثى كه مبدأ و مقصد سيره مهدوى را احياى ارزشهاى اسلامى دانستهاند. بديهى است اين ارزشها منطبق بر همان مفاد مذكور در دسته اول و دوم است.
۱۲ - ۲ . اصلىترين سياستها
اين فصل، در باره مهمترين و سرنوشتسازترين سياست در حكومت مهدوى، يعنى مبارزه با ظلم و سپس گسترش عدالت در سراسر جهان است. در اين فصل، با استناد به رواياتى از پيامبر صلى اللّه عليه و آله و امامان عليهم السلام در باره عدالت جهانى امام مهدى عليه السلام، گستره عدالت در حكومت ايشان در زمينههاى فردى و اجتماعى تبيين مىشود.
۱۲ - ۳ . سياستهاى فرهنگى
در اين فصل شمارى از سياستهاى فرهنگى در حكومت امام مهدى عليه السلام گزارش شده است؛ سياستهايى مانند گسترش مرزهاى دانش، آموزش قرآن بر اساس نزول آن، ساختن مساجد بزرگ، مبارزه با بدعتها، منهدم كردنِ سنگرهاى گمراهى، تعميق و تكامل ايمان، زنده كردن زمين با علم و ايمان و عدل، و سرانجام پايان دادن به حكومت شيطان، و فراگير ساختن حكومت اسلامى در جهان، و وحدت اديان.
پايانبخش اين فصل تحليلى است در باره برخورد امام مهدى عليه السلام با ديگر اديان آسمانى و پيروان آنها.
۱۲ - ۴ . سياستهاى اجتماعى
اين فصل با احاديثى آغاز مىشود كه تصريح مىكنند روابط اجتماعى در حكومت مهدوى بر پايه برادرى دينى است. در ادامه امنيت فراگير، پيشرفت بهداشت و درمان، توسعه راهها، و اجراى قوانين رفتوآمد مطرح مىشود، و مهمترين نكته
