باطل، از پيش رو و از پشت سر آن ، به سويش نمىآيد . وحى [نامهاى ]است از حكيمى ستوده» .
پيام روشن «همتايىِ اهل بيت با قرآن» در حديث ثقلين ، عصمت اهل بيت عليهم السلام است ؛ زيرا :
اوّلاً فرمان پيامبر صلى اللّه عليه و آله در باره تمسّك به اهل بيت در كنار قرآن ، به معناى وجوب اطاعت از آنان است و اگر اهل بيت مانند قرآن از خطا مصون نباشند، وجوب فرمانبرى از آنان غير قابل توجيه است.
امام على عليه السلام در تبيين اين برهان و در باره وجوب اطاعت از اولى الأمر (اختيارداران) مىفرمايد :
إنَّما أمَرَ بِطاعَةِ أولى الأمرِ۱ لأنَّهُم مَعصومونَ مُطَهَّرونَ ، لا يَأمرونَ بِمَعصِيَةٍ .۲به فرمانبرى از اولى الأمر دستور داده شده است ، به اين جهت كه آنان [از گناه و خطا ]مبرّايند و پاكاند و به گناه، دستور نمىدهند .
ثانياً عدم مصونيت اهل بيت از خطا ، پيوستگى آنان با قرآن را مخدوش مىسازد ، در حالى كه حديث ثقلين ، با صراحت ، پيوستگى و جداناپذيرى قرآن و اهل بيت را اعلام نموده است . شيخ مفيد قدس سره در اين باره مىگويد :
و ذلك موجب لعصمتهم من الآثام و مانع من تعلّق السهو بهم و النسيان ؛ إذ لو وقع منهم عصيان أو سهو فى الأحكام لفارقوا به القرآن فيما ضمّنه البرهان .۳اين ، موجب پاكى آنان از گناه و مانع از دچار شدن آنها به غفلت و فراموشى است ؛ زيرا اگر از آنان نافرمانى سر بزند و يا در احكام، سهو كنند ، از قرآن ، در چيزى كه برهان ، آن را اثبات كرده است (عصمت) ، جدا شدهاند .