خطاب به امّت اسلامى تا دامنه قيامت فرمود :
إنِّى تارِكٌ فيكُمُ الثَّقَلَينِ أما إن تَمَسَّكتُم بِهِما لَن تَضِلُّوا : كِتابَ اللَّهِ وَ عِترَتى أهلَ بَيتى ، فَإنَّهُما لَن يَفتَرِقا حَتَّى يَرِدا عَلَىَّ الحَوضَ .۱من دو چيز گرانبها در ميان شما به جا مىگذارم . كه تا وقتى به آن دو چنگ بزنيد ، هرگز گمراه نمىشويد : كتاب خدا و عترتم ، [يعنى] اهل بيتم . اين دو ، هرگز از هم جدا نمىشوند تا در كنار حوض ، بر من وارد شوند .
بر پايه اين سخن نورانى ، «قرآن» و «عترت» ، دو امانت گرانبهاى به هم پيوستهاى هستند كه خاتم انبيا صلى اللّه عليه و آله به امّت خود سپرده و از آنان خواسته است كه تا دامنه قيامت ، از آنها پاسدارى كنند .
يكى از مهمترين نكات در تبيين معناى حديث ثقلين ، دلالت اين حديث شريف بر امامت امام مهدى عليه السلام و لزوم تمسّك به ايشان است ؛ امّا قبل از هر گونه توضيح در اين باره ، مقدّمتاً به سه پيام سرنوشتساز اين سخن نورانى در ارتباط با امامت و رهبرى اهل بيت عليهم السلام ، اشارهاى كوتاه مىكنيم :
۱ . عصمت اهل بيت عليهم السلام
خداوند متعال ، خود، عصمت قرآن و مصون بودن آن از هر گونه خطا را تضمين كرده است ، آن جا كه مىفرمايد :
«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَفِظُونَ .۲
ما ذكر (قرآن) را فرو فرستاديم و ما نگهبان آنيم» .
نيز تأكيد مىفرمايد :
«لَّا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ».۳