۱۵ . مطّلب بن عبد اللَّه بن حنطب
۱۶ . يحيى بن جَعده.
۱۷ . يزيد بن حيّان
د - راويان حديث ثقلين از قرن دوم تا قرن چهاردهم
پس از صحابه و تابعين ، بسيارى از علما و ائمّه حديث و بزرگان اهل سنّت ، از قرن دوم تا قرن چهاردهم هجرى ، اين حديث را در آثار خود آوردهاند . در برخى از كتابهايى كه بدين موضوع پرداختهاند ، نام بيش از سيصد تن از آنان آمده است .۱
سه . صحّت و صدور حديث ثقلين
تأمّل در تواتر «معنوى» و بلكه «لفظىِ» حديث ثقلين و كثرت راويان آن در همه طبقات مختلف از يك سو ، و ناهمگونى گروههاى فكرى و سياسى گزارش كننده اين حديث از سوى ديگر ، هر گونه ترديد در صدور آن را برطرف مىسازد و پژوهشگر را از ارزيابى سند ، بىنياز مىكند . با اين وصف ، بررسى موردىِ اسناد حديث ثقلين نيز صحّت و اعتبار بسيارى از آنها را نشان مىدهد . موارد زير ، از بررسى موردىِ اسناد ، به دست آمده است :
الف - روايت صحيح مسلم به نقل از زيد بن ارقم ، صحيح و مورد قبول اهل سنّت است .
ب - روايت سنن الترمذى بهنقل از جابر بن عبد اللَّه انصارى را ناصرالدينآلبانى۲
