قابل مقايسه است كه ناگهان بينايى‏اش را به دست مى‏آورد ... رويارويى بى‏واسطه فرد با جهانى شدن دنيا سكرآور است... .^۱
در حالى كه تصوير حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام به روشنى در روايات و احاديث بيان شده و ويژگى‏ها و ساختار كارآمد و جامع‏نگر اين حكومت، با نهايت دقّت ترسيم و تبيين گشته است .
۱۲. جهانى‏سازى غربى در حقيقت باعث تسلّط غرب و آمريكا در عرصه‏هاى سياسى و اقتصادى بر جهان است و از اين رو ناامنى و رفتارهاى خصمانه را به دنبال دارد؛ چيزى كه شايد هيچ ملّتى حاضر به پذيرش آن نباشد. در مقابل ، برنامه اصلى مهدى عليه السلام گسترش و برقرارى صلح و امنيت و آسايش، و ريشه‏كنى ظلم و جنگ و خونريزى از جهان است. همان گونه كه قرآن مى‏فرمايد، ترس مردم به امنيت و آسايش مبدّل خواهد شد: «وَلَيُبَدِلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمنا» .^۲
۱۳. جهانى شدن از نظر فرهنگى و اجتماعى، ادّعاى نزديكى فرهنگ‏ها و جوامع به يكديگر را دارد؛ امّا روشن است كه بر خلاف نظر مدعيان غربى ، چنانچه روند فعلى ادامه يابد ، در جهان آينده يك‏پارچگى به وجود نخواهد آمد و پس از تقابلى بنيادين، تمدن‏ها و فرهنگ‏هايى نوين سر بركشيده و چهره جهان را متحول خواهند ساخت. در نتيجه برخورد و تضاد تمدن‏ها و فرهنگ‏ها جهان را آبستن التهاب، تنش و ناامنى مى‏كند؛ در حالى كه بر اساس احاديث پيشگويى ، در عصر ظهور مهدى عليه السلام اختلاف‏ها و كشمكش‏هاى فرهنگى و سياسى و حتّى سلطه‏جويى تمدن‏ها و فرهنگ‏ها كاهش چشمگيرى خواهد يافت و مردم با گزينش و انتخاب خود، آيين و فرهنگ واحدى را پذيرا خواهند شد و در سايه آن با آرامش و آسودگى خاطر زندگى خواهند كرد.

۸ . در حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام به سبب توسعه‏اى كه در دانش و عقل بشر پيدا مى‏شود، تمامى ظرفيت‏هاى اقتصادى طبيعت كشف مى‏شود و سرمايه به وفور در اختيار مردم قرار مى‏گيرد و سيستم توزيع نيز درست عمل مى‏كند؛^۱ در حالى كه در نظام‏هاى اقتصادى حاكم بر جهان امروز، شكاف‏هاى اقتصادى وحشتناكى وجود دارد.
۹. طبق كلام اميرالمؤمنين عليه السلام در حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام مؤمنان گرد او اجتماع مى‏كنند و اثرى از افراد فاسق و فاجر و كافر در ميان كارگزارانِ آن حكومت نيست،^۲ در حالى كه در جهانى‏سازى غربى - چنان كه از هم اكنون ديده مى‏شود - ، مؤمنان واقعى امكان پيشرفت در سطوح رهبرى و مديريت را ندارند و اطراف حاكمان و قدرتمندان را افراد دنياطلب يا غير مؤمن گرفته‏اند.
۱۰. در حكومت جهانى مهدى عليه السلام ستمگران و طاغوتيان و كارگزاران نالايق ، كيفر مى‏شوند؛^۳ زيرا حكومت ايشان بر اساس عدالت اداره مى‏شود؛ ولى در عصر جهانى‏سازى و جهانى شدن قضيه درست به عكس است؛ به جنايتكاران (نظير جرج بوش و آريل شارون) لقب «مصلح» و جايزه «صلح» مى‏دهند و عدالت‏خواهان (نظير جنبش‏هاى مقاومت لبنان و فلسطين) را «تروريست» مى‏نامند.

۱۱. پديده جهانى شدن، هر چند به سرعت در حال گسترش و پيشروى در عرصه‏هاى مختلف جهانى است، در عين حال ، از جهت مبانى و اهداف و رئوس برنامه‏ها همچنان مبهم، نارسا و پيچيده است. ژان مارى گينو در اين باره مى‏گويد:
وضعيت اجتماعات انسانى در تجربه جهانى شدن، با وضعيت شخص نابينايى