فرجام كار خود است، بجز كِشتگرانِ قرآن».
پس، شما از كشتگرانِ قرآن و پيروان آن باشيد و از آن به پروردگارتان راه ببريد و آن را مشاور خود قرار دهيد و آرايتان را با آن بسنجيد و خواستها (عقايد و كيشها)يتان را در برابر آن، ناخالص بدانيد.۱
۱۳۳.امام على عليهالسلام: از منفورترين مردمان در نزد خداى متعال، بندهاى است كه خداوند او را به خود وا گذاشته، از راه راست به در رفته و بىراهنما حركت مىكند. اگر به كِشت دنيا فرا خوانده شود، عمل مىكند و اگر به كِشت آخرت دعوت شود، تنبلى مىورزد! تو گويى آنچه براى آن عمل مىكند (كار دنيايى)، بر او واجب است و آنچه در آن سستى و كوتاهى مىورزد (كار آخرت)، از او برداشته است.۲
۴ / ۲
آنچه آخرت را آباد مىكند
۱۳۴.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هر خرابى را آباد كنندهاى است و آباد كننده
1.. يُنادي مُنادٍ يَومَ القِيامَةِ : ألا إنَّ كُلَّ حارِثٍ مُبتَلىً في حَرثِهِ وعاقِبَةِ عَمَلِهِ غَيرَ حَرَثَةِ القُرآنِ ؛ فَكونوا مِن حَرَثَتِهِ وأتباعِهِ ، وَاستَدِلّوهُ عَلى رَبِّكُم ، وَاستَنصِحوهُ عَلى أنفُسِكُم ، وَاتَّهِموا عَلَيهِ آراءَكُم ، وَاستَغِشّوا فيهِ أهواءَكُم نهج البلاغة : خطبه ۱۷۶ .
2.. إنَّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّهِ تَعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّهُ إلى نَفسِهِ ، جائِرا عَن قَصدِ السَّبيلِ سائِرا بِغَيرِ دَليلٍ ، إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ ، وإن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ! كَأَنَّ ما عَمِلَ لَهُ واجِبٌ عَلَيهِ ، وكَأَنَّ ما وَنى فيهِ ساقِطٌ عَنهُ نهج البلاغة : خطبه ۱۰۳ .
