سيم در آنهاست، بنويسيد (/ بريزيد). آن گاه رو به پول‏ها كرده و به دشنام دادن به آنها پرداخت و گفت: لعنت خدا بر شما پول‏ها! پروردگارم را از ياد من برديد و مرا از كار آخرتم غافل ساختيد تا آن كه فرمان خدا چنين مرا غافلگير كرد!^۱

ج ـ همنشينى با گنه‏پيشگان

۱۳۱.عيسى عليه‏السلام: با اهل معاصى، همنشينى نكنيد كه شما را به دنيا علاقه‏مند مى‏سازند و آخرت را از يادتان مى‏برند.^۲

ب ـ حرص

۱۳۰.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: از [دلبستگىِ به] ثروت حذر كنيد ؛ زيرا كه در گذشته مردى بود كه مال و اولاد گرد آورد و به خود و خانواده‏اش پرداخت و براى آنان جمع كرد و اندوخت. ملك الموت در هيئت شخصى فقير به نزد او آمد و درِ خانه‏اش را كوبيد. دربانان بيرون آمدند. ملك الموت به آنان گفت: خواجه خويش را صدا بزنيد كه نزد من بيايد.
دربانان گفتند: «خواجه ما براى چون تو كسى، بيرون آيد؟!» و او را عقب راندند و از درِ خانه دورش كردند.
ملك الموت دوباره با همان هيئت به سوى آنان آمد و گفت: خواجه خويش را صدا بزنيد و به او بگوييد من ملك الموت هستم.
خواجه، چون اين سخن را شنيد، از ترس و هراس نشست و به يارانش گفت: با او به نرمى سخن بگوييد و به او بگوييد: خدا خيرت دهد! شايد دنبال كس ديگرى غير از خواجه ما هستى!
ملك الموت به آنان گفت: خير. و نزد خواجه رفت و به وى گفت: برخيز و آنچه مى‏خواهى، وصيّت كن ؛ زيرا پيش از آن كه بيرون روم، جانت را خواهم گرفت.
اهل خانه فرياد زدند و گريستند.
خواجه به آنان گفت: صندوق‏ها را باز كنيد و آنچه را از زر و