۱۱۰. امام على عليهالسلام: در شگفتم از كسى كه سراى نيستى را آباد مىكند و سراى ماندگارى را فرو مىگذارد!۱
۱ / ۲
سراى زندگىِ حقيقى
قرآن
«وَ مَا هَذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الاْخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ.۲
اين زندگى دنيا، جز سرگرمى و بازى نيست و زندگى [حقيقى]، همانا [در] سراى آخرتاست، اگر مىدانستند».
حديث
۱۱۱.امام صادق عليهالسلام: بارخدايا! از شرّ دنيا و شرّ اهل دنيا و شرّ آنچه در دنياست، به تو پناه مىبرم. بارخدايا! دنيا را بر من، زندان مگردان و جدايى از آن را مايه اندوهم مساز. از فتنه دنيا پناهم بده و اعمالم در آن را پذيرفته درگاهت و تلاشهايم را مورد قدردانى خود قرار بده تا بدين وسيله به سراى زندگى [ِ حقيقى]و سكونتگاه نيكان، نايل آيم.۳
1.. عَجِبتُ لِعامِرِ دارِ الفَناءِ، وتارِكِ دارِ البَقاءِ ! نهج البلاغة : حكمت ۱۲۶ .
2.. سوره عنكبوت : آيه ۶۴ .
3.. اللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن شَرِّ الدُّنيا وشَرِّ أهلِها وشَرِّ ما فيها ، ولا تَجعَلِ الدُّنيا عَلَيَّ سِجنا ، ولا تَجعَل فِراقَها لي حُزنا ، أجِرني مِن فِتنَتِها ، وَاجعَل عَمَلي فيها مَقبولاً وسَعيي فيها مَشكورا ، حَتّى أصِلَ بِذلِكَ إلى دارِ الحَيَوانِ ومَساكِنِ الأَخيارِ الإقبال : ج ۱ ص ۱۳۴ .