۲ / ۷

بهره‏گيرى از دنيا

۳۲.پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: براى دنيايت چنان كار كن كه گويى تا ابد زنده خواهى ماند، و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى همين فردا مى‏ميرى.^۱

۳۳.امام على عليه‏السلام: براى دنيايت به اندازه ماندنت در آن، كار كن.^۲

۲ / ۸

آخرت طلبى به وسيله دنيا

۳۴.الكافىـ به نقل از عبد اللّه‏ بن ابى يعفور ـ: مردى به امام صادق عليه‏السلام گفت: به خدا كه ما دنياطلب هستيم و دوست داريم دنيا به ما داده شود!
امام عليه‏السلام فرمود: «دوست دارى با آن چه كنى؟».
گفت: با آن به خودم و خانواده‏ام بهره‏اى رسانم، صله رحِم به جا آورم، صدقه بدهم و حجّ و عمره بگزارم.
فرمود: «اين، دنياطلبى نيست. اين، آخرت‏طلبى است».^۳

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! چيزهاى پاكيزه‏اى را كه خدا براى شما حلال كرده، حرام مشماريد و از حدّ مگذريد، كه خدا، از حد گذرندگان را دوست نمى‏دارد».

حديث

۳۱.امام صادق عليه‏السلام: زن عثمان بن مظعون، نزد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله آمد و گفت: اى پيامبر خدا! عثمان، كارش اين شده كه روزها را روزه بگيرد و شب‏ها را به عبادت بگذراند.
پيامبر خدا، پاى‏افزار به دست و خشمناك، بيرون شد تا نزد عثمان آمد. او را مشغول نماز خواندن يافت. عثمان با ديدن پيامبر خدا، نمازش را سلام داد. حضرت به او فرمود: «اى عثمان! خداوند متعال، مرا با رهبانيت نفرستاده؛ بلكه با آيين مستقيم و ساده و آسانگير، فرستاده است. من، هم نماز مى‏خوانم، هم روزه مى‏گيرم و هم با همسرم درمى‏آميزم. پس، هر كه آيين مرا دوست دارد، بايد از سنّت من پيروى كند، و از سنّت من است آميزش كردن».^۱