د ـ سراى برخوردارى محدود

قرآن

«يَقَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا مَتَعٌ وَ إِنَّ الاْخِرَةَ هِىَ دَارُ الْقَرَارِ.^۱

اى قوم من! اين زندگى دنيا، تنها برخوردارى [محدود و موقّت]است، و در حقيقت، آن آخرت است كه سراى ماندگارى است».

حديث

۶.امام على عليه‏السلام: دنيا، در حقيقت، برخوردارى چند روزه‏اى اندك است. سپس، همچون سراب از ميان مى‏رود و به سان ابر، پراكنده مى‏شود.^۲

۷.امام صادق عليه‏السلام ـ در سفارش لقمان به فرزندش ـ: فرزندم! بدان كه دنيا اندك است و عمر تو در آن، اندكى از اندك است، و از اندك، اندك مى‏مانَد.^۳

ه ـ سراى كوچيدن

۸.امام على عليه‏السلام: شما را از دنيا برحذر مى‏دارم، كه دنيا، منزلگاه كوچيدن است و سراى آرميدن نيست ؛ با فريبندگى‏اش خود

مردمى كه خِرد ورزند دلايل گوناگون آورده است ؛ و نيرويى نيست.^۱

ب ـ محنتكده

۲.امام على عليه‏السلام: دنيا، سراى محنت‏ها و جايگاه فتنه‏هاست.^۲

۳.امام على عليه‏السلام: دنيا، دار آماجِ بلاها و پيشامدهاست.^۳

۴.امام على عليه‏السلام: دنيا، سراى ناگوارى‏هاست. هركه در آن مهلت داده نشود، به مصيبت مرگ خويش، گرفتار مى‏آيد و هركه در آن مهلت داده شود، به مرگ عزيزانش داغدار مى‏شود.^۴

ج ـ عبرتكده

۵.امام على عليه‏السلام: بهترين پندآموز براى تو دنياست، اگر از دگرگونى حالاتى كه به تو نشان مى‏دهد و از جدايى و پراكندگى‏اى كه به تو اعلام مى‏كند، پند گيرى.^۵