پژوهش‌ها درباره پیامدهای فیزیولوژیکی آغوش‌گیری (بغل کردن)،^۱ به بینش‌های هیجان‌انگیزی پیرامون پیامدهای مثبت این رفتار صمیمی دست یافته‌اند. برای نمونه، انجام رفتار آغوش‌گیری، و نیز بوسیدنِ شریک زندگی می‌تواند به‌طور چشمگیری از احساس درماندگی بکاهد و بر پروتئین‌هایی تأثیر بگذارد که چه‌بسا سلامتی و بهباشی را فزونی می‌بخشند (گروئن^۲ و دیگران، ۲۰۰۵؛ مَتسونگا^۳ و دیگران، ۲۰۰۹). درآغوش‌گیری همسر همچنین می‌تواند سطوح کورتیزول و فشار خون را بکاهد و باعث ترشح میزان بیشتری از اکسی توسین (هورمون پیوندجویی)^۴ در بدن شود (گروئِن و دیگران، ۲۰۰۳؛ لایت و دیگران، ۲۰۰۵).

نتیجه آنکه، شواهد فزاینده‌ای در اهمیت لمس و تماس میان‌فردی (که در اینجا در قالب مالش‌درمانی، بازتاب‌شناسی بالینی، و آغوش‌گیری معرفی شد) برای بهباشی جسمانی و روان‌شناختی نشان داده شده است. از منظر لذت‌نگرانه، تماس می‌تواند احساس شادی، خرسندی و آرامش پدید آورَد (رولز^۵ و دیگران، ۲۰۰۳؛ کرینگِلباخ،^۶ ۲۰۰۴، ۲۰۰۹)، و در همان‌حال، امکان تحقق‌بخشیدنِ دستیابی‌های فضیلت‌نگرانه‌تر را (چون: پیوند و الفت با آنانی که دوستشان داریم) برای ما ممکن می‌سازد.

رفتار جنسی انسانی

گونه‌های بسیار اندکی وجود دارند که به رفتارهای جنسی‌ای فراتر از هدف تولید مثل بپردازند.]۲[افزون بر تولید مثل، روان‌شناسان متخصص در امور جنسی^۷ نظریات گوناگونی (در واقع ۲۳۷ نظریه) را شناسایی کرده‌اند که به توضیح چرایی فعالیت جنسی انسان‌ها می‌پردازند (مستِن و باس، ۲۰۰۷). اساساً، انجام فعالیت جنسی حس خوبی را به لحاظ جسمانی،‌ هیجانی و روان‌شناختی ایجاد می‌کند. با وجود این، رفتار جنسی معمولاً با خطرپذیری، شرم، گناه و بیماری در ارتباط است. این برداشت‌های منفی از

وامپُلد،^۱ ۲۰۰۲). گرچه انتقادهایی بر معیارهای گزینش شرکت‌کنندگان، کنترل‌های کور، و آرایش تصادفی فنون شده است؛ ولی به‌هر روی، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که هم برای جمعیت‌های بالینی و هم بهنجار، لمس و تماس میان‌فردی از راه مالش‌درمانی می‌تواند پیامدهای چشمگیر مثبتی بر گزارش شخصی و اندازه‌گیری‌های عینی از بهباشی جسمانی و روان‌شناختی بگذارد.

در این‌باره بیاندیشید که... دیدگاه شما پیرامون
دلیل پیامدهای سودمند مالش‌درمانی چیست؟ اگر تاکنون تجربه مالش و ماساژ داشته‌اید،
چه چیز آن را دوست داشتید و از چه چیز آن بدتان می‌آمد؟

درباره بازتاب‌شناسی بالینی^۲ نیز تحقیقاتی انجام شده است که می‌کوشند شواهد علمی درخوری برای اثبات سودمندی آن در فزون‌بخشی بهباشی برقرار سازند. در پی چند آزمون کنترل‌شده تصادفی^۳ شواهدی به دست آمد که نشان می‌داد بازتاب‌شناسی می‌تواند در یاری‌رسانی به کاهش اضطراب، افسردگی، سردردها، نشانگان درد در سرطان (استِفِنسِن و دیگران، ۲۰۰۳؛ شارپ و دیگران، ۲۰۱۰)،و بیماران تصلب چندگانه^۴(سیو‌‌نِر^۵ و دیگران، ۲۰۰۳)، و نیز زنان یائسه (ویلیامسن و دیگران، ۲۰۰۲) سودمند باشد؛ و افزون بر آن، سلامت روانی را نیز می‌افزاید (اُلسِن^۶ و فِلاکُو،^۷ ۱۹۹۳).همچنین، یک تبیین برای سودمندی‌های بازتاب‌شناسی بر اساس پیوند/تأثیر میان‌فردی کاروَرز^۸ انجام گرفته است؛ با این‌حال، پژوهشگران شروع به بررسی گروه‌های گواهی کرده‌اند که مورد مالش‌های عمومی پا^۹ قرار گرفته‌اند، تا تأثیرات تماس انسانی صِرف را یکسان ‌کنند (ویلیامسن و دیگران، ۲۰۰۲). درباره نقشه‌نگاشتِ بازتاب‌شناسی^۱۰ بین متخصصان این رشته اختلاف است. مراکز کارآموزی استاندارد نیز کم هستند.