آیه (الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دينَکُمْ)۱ است، میتوان در یافت که شیخ طوسی نيز در صدد تعريف دين اسلام بوده است. تعريف ايشان نیز همانند تعريف سیّد مرتضی، همه گزاره‌ها و احکام فقهی، اخلاقی و اعتقادیِ دين را در بر میگیرد. میر سیّد شریف جرجانی نیز با همین رویکرد، در تعریف دین میگوید:
۰.وضعٌ الهىٌّ يدعو أصحابَ العقولِ إلى قبول ما هو عند الرسول صلی الله علیه و آله.۲
۰.دین یک قرار داد الهی است که عاقلان را به پذیرش دستورهای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دعوت میکند.
محمّد جميل حمود در تعریف دین میگويد:
۰.الدينُ عبارةٌ عن قانونٍ ينظّم حياةَ الفرد و المجتمع لينالَ سعادةَ الدارين.۳
۰.دین به قانونی گفته می‌شود که زندگی فردی و اجتماعیِ بشر، در سایه آن تنظیم می‌شود تا به سعادت دنیا و آخرت دست یابد.
اين تعريف ابتدائاً معنای عامّی از دين را به ذهن القا میکند؛ ولی با توجّه به این‌که وی همچون برخی ديگر، اين واژه را در ترکيب «اصول دين» معنا میکند، میتوان دریافت که مقصود وی، همان دين اسلام است که شامل اخلاق، فقه و اعتقادات می‌شود. در اين صورت، تعريف وی نيز همانند تعريفات سابق است.
عدّهای دیگر از علما در تعریف دین، معنای عام را مدّ نظر دارند و تعریفی ارائه می‌کنند که بر اسلام و سایر ادیان قابل انطباق باشد. گویا علامه طباطبایی با چنین رویکردی به تعریف دین پرداخته که میگوید:
