قَائِمُ هَذِهِ الْأُمَّةِ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ صَاحِبُ الْغَيْبَةِ وَ هُوَ الَّذِی يُقْسَمُ مِيرَاثُهُ وَ هُوَ حَیّ.۱
قائم این امّت، نهمین فرد از نسل من است که از دیده‌ها پنهان خواهد شد. او کسی است که میراثش تقسیم می‌شود، در حالی که زنده است.
و نیز روایتی از عبد اﷲ بن عمر که سخن امام حسین علیه السلام را گزارش می‌کند و می‌گوید همین سخن را از رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز شنیده است:
عَبْدِاﷲ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ [علیهما السلام] يَقُولُ: «لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اﷲ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی فَيَمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً». کَذَلِکَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله يَقُول.۲
عبد اﷲ بن عمر گوید: از حسین بن علی [علیهما السلام] شنیدم که می‌گوید: «اگر از دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند آن روز را چندان طولانی می‌کند تا مردی از فرزندان من خروج کند و زمین را همان‌گونه که سرشار از ظلم و ستم شده، آکنده از عدل و داد نماید». مشابه این مطلب را از رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز شنیدم.
اعتقادورزی به عقیده مهدویت آن گونه که از این‌گونه نصوص به دست می‌آید، منوط به این است که برخی از شبهات مخالفان در این باره پاسخ داده شود و حجّت آن‌ها ساقط شود. یکی از اشکالات مخالفان این است که اگر این نصوص از معصومین علیهم السلام صادر شده است و واقعاً آموزه مهدویت اصالت دارد، پس چرا این همه اختلاف آشکار در این آموزه رخ داده و ردّ و انکارهای فراوان صورت گرفته است؟
متکلّمانی همچون شیخ مفید، در مقام دفاع میگویند:
