فصل هفتم: موانع ورود به بهشت

قرآن

«إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ.^۱

هر كس به خدا شرك آورد، قطعا خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است، و ستمكاران، ياورانى ندارند».

«إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِٔايَتِنَا وَاسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَ بُ السَّمَاءِ وَلاَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِى سَمِّ الْخِيَاطِ وَكَذَ لِكَ نَجْزِى الْمُجْرِمِينَ.^۲

كسانى كه آيات ما را دروغ شمردند و در [پذيرفتن] آنها تكبّر ورزيدند، درهاى آسمان را برايشان نمى‏گشايند و در بهشت وارد نمى‏شوند، مگر آن كه شتر در سوراخ سوزنْ داخل شود^۳، و بدين سان، بزهكاران را سزا مى‏دهيم».

حديث

۱۰۰.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: بدنى كه با حرام تغذيه شده باشد، به بهشت

۶ / ۱۵

شاد كردن مؤمن و برآوردن نياز او

۹۸.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هر كس به خانواده‏اى از مسلمانان شادى‏اى رساند، خداوند براى او به پاداشى كمتر از بهشت، رضايت نمى‏دهد.^۱

۹۹.امام صادق عليه‏السلام: هر كس براى بر آورده شدن حاجتى از حاجت‏هاى دنيوى برادر مؤمنش بكوشد، خداوند عز و جل به ازاى آن، هفتاد حاجت از حاجت‏هاى اخروى را برايش برآورده مى‏سازد كه كمترين آنها، دور داشتن او از آتش دوزخ است.^۲