۳ / ۱۱

فرش‏هاى بهشت

قرآن

«مُتَّكِٔينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ * فَبِأَىِّ ءَالاَءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ.^۱

بر فرش‏هايى كه آستر آنها از ابريشم ستبر است، تكيه مى‏زنند و چيدن [ميوه]آن دو باغ، در دسترس است. پس، كدام يك از نعمت‏هاى پروردگارتان را منكريد؟».

حديث

۲۴.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ در باره اين سخن خداى بلندمرتبه: «و فرش‏هايى گسترده» ـ: گستردگى آنها به اندازه فاصله آسمان و زمين است، به مسافت پانصد سال راه.^۲

۳ / ۱۲

تخت‏هاى بهشت

قرآن

«هُمْ وَ أَزْوَ جُهُمْ فِى ظِلَلٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِٔونَ.^۳

آنان و همسرانشان در سايه‏ها بر تخت‏ها تكيه زده‏اند».

۳ / ۱۰

ميوه‏هاى بهشت

قرآن

«وَ بَشِّرِ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِى رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَ أُتُواْ بِهِ مُتَشَبِهًا وَ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ.^۱

و كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى درست انجام داده‏اند، مژده ده كه ايشان را باغ‏هايى است كه در آنها جوى‏ها روان اند. هر گاه ميوه‏اى از آنها روزىِ ايشان شود، مى‏گويند: «اين، همان است كه پيش از اين، روزىِ ما بوده است» و مانند آن نعمت‏ها براى آنان آورده مى‏شود و در آن جا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آن جا جاودانه مى‏مانند».

حديث

۲۳.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هيچ مردى از بهشتيان، چيزى از ميوه‏هاى آن را نمى‏چيند، مگر آن كه خداوند، مانندش را جايگزين آن مى‏كند.^۲