برنمى‏گردد و جويبارهايى از شيرى كه مزه‏اش دگرگون نمى‏شود، و جويبارهايى از باده‏اى لذيذ براى نوشندگان، و جويبارهايى از انگبين ناب، و در آن جا، از هر گونه ميوه‏اى براى آنان [فراهم] است و [از همه بالاتر]آمرزش پروردگار آنهاست. [آيا چنين كسى در چنين باغى دل‏انگيز]مانند كسانى‏اند كه جاودانه در آتش اند ـ و آبى جوشان به خوردشان داده مى‏شود تا روده‏هايشان را از هم فرو پاشد ـ ؟».

حديث

۱۹.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: جويبارهاى بهشت، در شيارها جارى نيستند. از برف، سفيدتر، و از عسل، شيرين‏تر، و از خامه، نرم‏ترند. گِل جويبار، مُشكى ناب است و ريگ‏هايش، دُر و ياقوت اند، و در چشمه‏ها و جويبارهايش، تا هر كجا كه ولىّ خدا بخواهد و اراده كند، روان مى‏شوند. اگر اهل دنيا را، از جن و انس، ميهمان كند، مى‏تواند به همه آنها، خوراك و نوشيدنى بدهد و بر همه آنان، جامه و زيور بپوشانَد، بى آن كه چيزى از او كم شود.^۱

۲۰.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: بزرگ‏ترين نهر بهشت، «كوثر» است. دختركان نورسيده همسال، بر آن مى‏رويند. دوستان خدا، در روز قيامت، به ديدن آن مى‏روند.^۲

ديگرى، «تسنيم» است.^۱

۱۸.امام صادق عليه‏السلام ـ در باره اين سخن خداى بلندمرتبه: «و آميخته با تسنيم است» ـ: بهترين نوشيدنىِ بهشتيان، از بلنداى تسنيم، برايشان مى‏آيد. تسنيم، چشمه‏اى است كه مقرّبان، از آن مى‏نوشند، و مقرّبان، همان خاندان محمّد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هستند.^۲

۳ / ۷

جويبارهاى بهشت

قرآن

«مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِى وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَرٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ ءَاسِنٍ وَ أَنْهَرٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَرٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّرِبِينَ وَ أَنْهَرٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَ تِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَلِدٌ فِى النَّارِ وَ سُقُواْ مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ.^۳

مَثَل بهشتى كه به پرهيزگاران، وعده داده شده، [چونان باغى است كه] در آن، جويبارهايى است از آبى كه [رنگ و بو و مزه‏اش]