فصل سوم: ويژگى‏هاى بهشت

۳ / ۱

گستردگى نعمت‏هاى بهشت

قرآن

«وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَوَ تُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ.^۱

بشتابيد به سوى آمرزشى از جانب پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش، آسمان‏ها و زمين است و براى پرهيزگاران، آماده شده است».

«وَ إِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَ مُلْكًا كَبِيرًا.^۲

و چون بِدان جا بنگرى، [سرزمينى از] نعمت و پادشاهىِ بزرگ مى‏بينى».

حديث

۸.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: آن گاه كه مؤمن را به جايگاه‏هايش در بهشت در مى‏آورند و تاج شاهى و بزرگى بر سرش مى‏گذارند، جامه‏هايى از

احاديث متعدد است از جمله آيه ۱۲ تا ۱۵ سوره نجم كه گواهى مى‏دهد بهشت وجود دارد و پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در معراج خود، جبرئيل را در نزديكى آن، ديده است و نيز آيه ۱۳۳ آل عمران كه بر آماده بودن بهشت براى پرهيزگاران، دلالت دارد و روايت با سند صحيح از امام رضا عليه‏السلام كه فرموده: كسى كه آفرينش بهشت و دوزخ را نپذيرد، پيامبر را تكذيب كرده و بر ما دروغ بسته است.^۱