فصل دوم: آفرينش بهشت

۲ / ۱

بهشت و دوزخ، دو آفريده اند

قرآن

«وَ لَقَدْ رَءَاهُ نَزْلَةً أُخْرَى * عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَى * عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى.^۱

و قطعا [پيامبر در معراج] بار ديگر هم او (جبرئيل) را ديد، نزديك آخرين درخت سِدْر، در همان جا كه بهشتِ مأواست».

«وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَوَ تُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ.^۲

و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهناى آن، آسمان‏ها و زمين است و براى پرهيزگاران، آماده شده، بر يكديگر سبقت بجوييد».

حديث

۷.التوحيدـ به نقل از ابن صالح هِرَوى، در پرسش‏هايى كه از امام رضا عليه‏السلام كرد ـ: [گفتم:] اى فرزند پيامبر خدا ! مرا خبر ده كه آيا بهشت و دوزخ، هم‏اكنون آفريده شده‏اند؟
فرمود: «آرى. پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله زمانى كه به آسمان برده شد، به بهشت، وارد شد و دوزخ را هم ديد».
گفتم: عدّه‏اى مى‏گويند: اين دو، فعلاً مقدّرند و هنوز، آفريده نشده‏اند.
فرمود: «آنها از ما نيستند و ما هم از آنها نيستيم. هر كس منكر آفريده شدن بهشت و دوزخ باشد، در حقيقت، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و