فصل يكم: معانى بهشت در قرآن

۱ / ۱

بهشتِ آدم

قرآن

«وَ قُلْنَا ئَادَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَ لاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّلِمِينَ.^۱

و گفتيم: اى آدم ! تو و همسرت در بهشت، ساكن شويد و از هر كجاى آن مى‏خواهيد، فراوان بخوريد ؛ ولى به اين درخت، نزديك نشويد، كه از ستمكاران خواهيد بود».

حديث

۱.امام على عليه‏السلام ـ در سخنانش كه در باره پيدايش زمين است ـ: [خداوند] چون زمينش را آماده ساخت و فرمانش را اجرا كرد، آدم عليه‏السلام را از ميان آفريدگانش برگزيد و او را نخستين آفريده خود [از نوع انسان]قرار داد و او را در بهشتش سُكنا داد و در آن براى او، [ميوه‏ها و] خوراكى‏هاى فراوان و گوارا فراهم ساخت.^۲

ايشان از زواياى مختلف تفسير، و واكاوى شده است. آنچه در اين كتاب مى‏خوانيد، گوشه‏اى از اين آيات و احاديث است.

در باره اين كتاب

«زندگى بهشتيان»، گزيده‏اى از معارف اسلامى در باره زندگى افراد سعادتمند در جهان آخرت را طى هشت فصل، تقديم خوانندگان ارجمند مى‏نمايد.

در فصل نخست، كاربرد كلمه «جنّت = بهشت» در معانى چهارگانه‏اى كه پيش از اين بدانها اشاره شد، در قرآن و حديث نشان داده شده است. در فصل دوم، موضوع آفرينش بهشت و نيز جهنّم و اين كه آن دو، هم‏اكنون موجودند يا در آينده پا به عرصه وجود مى‏گذارند، به اختصار مورد بحث قرار گرفته است. ويژگى‏هاى گوناگون بهشت از گستردگى آن گرفته تا چگونگى شمارى از نعمت‏هاى دلپذيرش، موضوع فصل سوم است. در فصل چهارم، از امورى همچون رنج و بيمارى و مرگ كه در بهشت، اثرى از آنها نيست، سخن به ميان آمده است. در فصل پنجم، آيات و احاديثى آورده شده كه از ارزش بهشت و بهشت‏خواهى حكايت دارند. در فصل ششم، عوامل سوق دهنده انسان به سوى بهشت، و در فصل هفتم، موانع دستيابى به بهشت، موضوع سخن قرار گرفته است. در فصل هشتم، درجات بهشت و پاره‏اى مباحث مرتبط بازگو شده و از كسانى چون جهادگران و شهيدان راه خدا، در رديف برخورداران از درجه ويژه بهشتى ياد شده است. و سرانجام در فصل نهم به اختصار از شمارى از بشارت داده‏شدگان به بهشت ذكرى به ميان آمده است.