وَ لاَ مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ * أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ * اتَّخَذُواْ أَيْمَنَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ * لَّن تُغْنِىَ عَنْهُمْ أَمْوَ لُهُمْ وَ لاَ أَوْلَدُهُم مِّنَ اللَّهِ شَئْا أُوْلَلءِكَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ.۱
آيا نديدهاى كسانى را كه قومى را كه مورد خشم خدايند، به دوستى گرفتهاند؟ آنها نه از شمايند و نه از ايشان، و به دروغ، سوگند ياد مىكنند و خودشان هم مىدانند. خدا براى آنان عذابى سخت آماده كرده است. راستى كه چه بد مىكردند ؛ سوگندهاى خود را سپرى قرار داده بودند و از راه خدا باز داشتند و آنان عذابى خفّتآور خواهند داشت. در برابر خداوند، نه از اموالشان و نه از اولادشان، هرگز كارى ساخته نيست. آنها دوزخىاند و در آن، جاودانه خواهند بود».
حديث
۸۱.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ به نقل از جبرئيل عليهالسلام ـ: خداى متعال فرمود: «به عزّت و جلالم سوگند كه هر جامعه مسلمانى را كه به ولايت پيشواى ستمگرِ نامنصوب از جانب خداى عز و جل گردن نهد، عذاب مىكنم، اگر چه كردار آن جامعه، نيك و پرهيزگارانه باشد و هر جامعهاى را كه به ولايت پيشواى دادگرِ منصوب از جانب خداى متعال گردن نهد، مىبخشم، اگرچه كردار آن جامعه، بد و ناپسند باشد».۲
