فصل دهم: آنچه موجب دوزخى شدن مى‏شود

۱۰ / ۱

غفلت

قرآن

«إِنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَ رَضُواْ بِالْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّواْ بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ ءَايَتِنَا غَفِلُونَ * أُوْلَلءِكَ مَأْوَلهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ.^۱

كسانى كه اميدى به ديدار ما ندارند و به زندگىِ دنيا دل خوش كرده و بدان اطمينان يافته‏اند و كسانى كه از آيات ما غافل‏اند، آنان به كيفر آنچه به دست مى‏آورند، جايگاهشان آتش است».

حديث

۶۸.امام على عليه‏السلام: از دين خود غافل و به دنيايت آزمند مباش تا

مى‏شود.^۱

۹ / ۶

آرزوى مرگ

قرآن

«وَ نَادَوْاْ يَمَلِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّكِثُونَ.^۲

و فرياد مى‏كشند: «اى مالك! [بگو:] پروردگارت جان ما را بستاند» پاسخ مى‏دهد: «شما ماندگاريد%«$.

حديث

۶۷.امام على عليه‏السلام: كسى كه در بهشت ساكن نشد، پس بيمش ده به عذاب پردرد و خوارىِ ماندگار، دستبندها و گُرزها، زنجيرهاى دراز و پاره‏هاى آتش، هم‏بندى با شيطان‏ها، نوشيدن خون آميخته به چرك، جامه آهنى، نگهبانان دژخيم، آتش شعله‏كشان و درهاى سخت بسته و محكم. صدا مى‏زنند ؛ امّا پاسخ داده نمى‏شوند. فريادخواهى مى‏كنند ؛ ولى به آنان رحم نمى‏شود. فريادشان اين است كه: «اى مالك [ِ دوزخ] ! [بگو:] پروردگارت ما را بميراند. و او مى‏گويد: «شما ماندگاريد. ما حق را براى شما آورديم ؛ ليك بيشترشان حق را ناخوش داشتند«^۳.^۴