فصل نهم: احوال دوزخيان
۹ / ۱
احتجاج بر دوزخيان
قرآن
«وَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ * إِذَا أُلْقُواْ فِيهَا سَمِعُواْ لَهَا شَهِيقًا وَ هِىَ تَفُورُ * تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِىَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ * قَالُواْ بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَ قُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ فِى ضَلَلٍ كَبِيرٍ.۱
و كسانى كه پروردگارشان را انكار كردند، عذاب آتش جهنّم خواهند داشت و چه بد سرانجامى است! چون در آن جا افكنده شوند، از آن خروشى مىشنوند، در حالى كه مىجوشد. نزديك است كه از خشم، شكافته شود. هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند، نگاهبانان آن از ايشان مىپرسند: «مگر شما را هشدار دهندهاى نيامد؟». مىگويند: «چرا؛ هشدار دهندهاى به سوى ما آمد ؛ امّا ما تكذيب كرديم و گفتيم: خدا چيزى فرو نفرستاده است. شما جز در گم راهى بزرگ نيستيد%«$.