۸ / ۳

نوشيدنى آنان

قرآن

«وَ سُقُواْ مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَآءَهُمْ.^۱

آبى جوشان نوشانده مى‏شوند كه روده‏هايشان را از هم فرو پاشد».

حديث

۵۸.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:خدا لعنت كند شراب را و كِشت كننده [درخت]آن را و افشرنده شراب را و نوشنده‏اش را...! كسى كه آن را بنوشد، خداوند تا چهل روز نمازش را نمى‏پذيرد و اگر بميرد و قطره‏اى از آن در شكمش باشد، بر خداوند عز و جل است كه از «طينت خبال» به او بنوشاند و آن، زردابه بدن دوزخيان و چركابه‏اى است كه از فرج زنان زناكار، خارج مى‏شود. اينها در ديگ‏هاى جهنّم جمع مى‏شود و اهل آتش آن را مى‏نوشند، و معده و روده‏هاى آنها و پوستشان را ذوب مى‏كند.^۲

۸ / ۲

خوراك آنان

قرآن

«لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلاَّ مِن ضَرِيعٍ * لاَّ يُسْمِنُ وَ لاَ يُغْنِى مِن جُوعٍ.^۱

از چشمه‏اى داغ نوشانيده مى‏شوند. خوراكى جز خار خشك ندارند كه نه فربه مى‏كند و نه گرسنگى را باز مى‏دارد».

«فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَهُنَا حَمِيمٌ * وَلاَ طَعَامٌ إِلاَّ مِنْ غِسْلِينٍ.^۲

در آن روز، آن جا، برايش دوستى صميمى نيست، و غذايى جز چرك و خون نيست».

حديث

۵۷.سنن التِّرمِذىـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اين آيه را خواند: «از خدا چنان كه سزامند پرواست، پروا بداريد و جز مسلمان نميريد» و فرمود: «اگر قطره‏اى از زقّوم در دنيا بچكد، زندگىِ مردم دنيا را بر آنان تباه مى‏گرداند. پس چگونه است حال كسى كه خوراكش زقّوم باشد؟!».^۳