جُلُودُهُم بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا.^۱

به زودى، كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيده‏اند، در آتش درمى‏آوريم كه هر چه پوستشان بسوزد، پوست‏هاى ديگرى بر جايش مى‏نهيم تا عذاب را بچشند. آرى! خداوند، تواناى حكيم است».

۷ / ۴

كورى و گنگى و كرى

قرآن

«وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَمَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَ بُكْمًا وَ صُمًّا مَّأْوَلهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَهُمْ سَعِيرًا.^۲

روز قيامت، آنها را كور و لال و كَر، محشور مى‏كنيم. جايگاهشان، جهنّم است. هر گاه شعله‏اش آرام شود، آن را شعله‏ور مى‏كنيم».

حديث

۵۵.امام صادق عليه‏السلام: از خدا بترسيد و زبان‏هايتان را جز از خير، نگه داريد. مبادا زبان‏هايتان را به سخن دروغ و بهتان و گناه و تجاوز بلغزانيد ؛ زيرا اگر زبان‏هايتان را از آنچه خدا ناخوش مى‏دارد و شما را از آن نهى كرده است، نگه داريد، اين از نظر پروردگارتان براى شما بهتر است از اين كه زبان‏هايتان را به آن چيز بلغزانيد ؛ چرا كه حركت دادن زبان به آنچه خداوند آن

۷ / ۲

سياهى چهره

قرآن

«وَ الَّذِينَ كَسَبُواْ السَّئِّاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةِ بِمِثْلِهَا وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ الَّيْلِ مُظْلِمًا أُوْلَلءِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ.^۱

و كسانى كه مرتكب بدى‏ها شده‏اند، جزاى بدى، چيزى مانند آن است، و خوارى، آنان را فرو مى‏گيرد. آنان در مقابل خدا، هيچ حمايتگرى ندارند. گويى چهره‏هايشان با پاره‏هايى از شب تار، پوشيده شده است. آنان همدم آتش‏اند و در آن جاودانه خواهند بود».

حديث

۵۴.امام صادق عليه‏السلام ـ در باره اين سخن خداى عز و جل: «گويى چهره‏هايشان با پاره‏هايى از شب تار، پوشيده شده است» ـ: نمى‏بينى اتاق را كه چون شب مى‏شود، از فضاى بيرون، سياه‏تر و تاريك‏تر است؟ به همين سان، آنان سياه‏تر و تاريك‏تر مى‏شوند.^۲

۷ / ۳

پوست انداختن

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِٔايَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ