اندوه من نيست».
گفتند: چه چيزى تو را از آن غافل ساخته است؟
گفت: «آن دو امر بزرگ: بهشت و دوزخ».^۱

۴ / ۲

پناه جستن به خدا از آتش

قرآن

«وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا.^۲

و كسانى كه مى‏گويند: اى پروردگار ما ! عذاب دوزخ را از ما بگردان كه به راستى، عذابش سخت و دائمى است».

«الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا ءَامَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ.^۳

كسانى كه مى‏گويند: اى پروردگار ما ! ما ايمان آورديم. پس گناهانمان را بيامرز و از عذاب آتش، نگاهمان بدار».

حديث

۲۳.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: به خدا پناه مى‏برم از حال و روز دوزخيان.^۴

۲۴.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: بار خدايا! من از نادارى و از وسوسه سينه و از

فصل چهارم: تشويق به ياد كردن از جهنّم و پناه بردن از آن به خدا

۴ / ۱

ياد جهنّم

۲۰.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: در باره آتش هر چه خواستيد، بگوييد؛ زيرا هر چه از [سختى‏هاى] آن بگوييد، بازهم بدتر و سخت‏تر از آن وجود دارد.^۱

۲۱.امام على عليه‏السلام: از آخرت و نعمت‏ها و عذاب دردناك آن، بسيار ياد كن؛ زيرا اين كار، تو را به دنيا بى‏رغبت مى‏سازد و آن را در نزد تو، خوار و بى‏مقدار مى‏گرداند.^۲

۲۲.امام باقر عليه‏السلام: ابو ذر ـ كه خدايش رحمت كناد ـ از ترس خداى عز و جل چندان گريست كه ديده‏اش آسيب ديد. به او گفته شد: اى ابو ذر! خوب است دعا كنى كه خداوند ديده‏ات را شفا بخشد.
ابو ذر گفت: «من از آن غافلم، و ديده‏ام بزرگ‏ترين غم و