بى‏تابانه ميان درهايش در هم مى‏جهد؟!
اى پير سال‏خورده، كه موى سپيد [و ناتوانىِ پيرى] وجودت را فرا گرفته است ! چه حالى خواهى داشت آن گاه كه طوق‏هاى آتش به استخوان‏هاى گردن فرو چسبد، و كُنده‏ها[ى آتشين]چنان فرو گيرند كه گوشت ساعدها را بخورند؟!^۱

۱۸.امام على عليه‏السلام: در لذّتى كه از پى‏اش آتش باشد، خيرى نيست.^۲

۱۹.امام على عليه‏السلام: بترسيد از آتشى كه ژرفايش ناپيدا، گرمايش سخت و عذابش تازه است ! سرايى است كه در آن، هيچ رحمى نيست، هيچ دعا و فريادى شنيده نمى‏شود، و هيچ اندوهى گشاده نمى‏گردد.^۳

گريزان از آن، خفته باشد! و نه چونان بهشت كه جوينده آن، خفته باشد!^۱

۱۶.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: در شگفتم از كسى كه از بيم بيمارى، از غذا پرهيز مى‏كند، چگونه از بيم آتش، از گناهان پرهيز نمى‏كند؟ !^۲

۳ / ۳

هشدار امام على علیه السلام

۱۷.امام على عليه‏السلام: بدانيد كه اين پوستِ‏نازك، تاب آتش ندارد. پس بر خويشتن رحم كنيد، كه شما خود را در رنج و سختى‏هاى دنيا آزموده‏ايد [و مى‏دانيد كه ياراى تحمّل كوچك‏ترين سختى‏هاى آن را نداريد ؛ چه رسد به آتش آخرت].
آيا ديده‏ايد كه هر يك از شما، از خارى كه در بدن او مى‏خَلَد يا از لغزيدنى كه خونينش مى‏كند يا از ديگى داغ كه پايش را مى‏سوزاند، چه سان بى‏تابى مى‏كند؟ پس چگونه است آن گاه كه ميان دو لايه از آتش قرار گيرد، و هم‏بستر سنگ باشد و همدم شيطان؟! آيا مى‏دانيد كه مالك (فرشته دوزخيان) آن گاه كه بر آتش، خشم گيرد، از خشم او آتش به تلاطم در مى‏آيد، و آن گاه كه بر آن نهيب بزند، از نهيب او،