نزديكت را هشدار ده»^۱ نازل شد، پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قريش را فرا خواند. چون آنان گرد آمدند، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ايشان را گروهى و تك‏تك، مخاطب ساخت و فرمود: «اى فرزندان كعب بن لُؤَى! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى فرزندان مُرّة بن كعب! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى فرزندان عبد شمس! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى فرزندان عبد مناف! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى بنى هاشم! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى بنى عبد المطّلب! خويشتن را از آتش، نجات دهيد. اى فاطمه! خويشتن را از آتش، نجات ده ؛ زيرا در برابر خدا، از من براى شما كارى ساخته نيست، جز آن كه شما [با من] رشته خويشاوندى داريد و من به سبب آن [و براى پذيرايى]، كام شما را تر خواهم كرد»^۲.^۳

۱۵.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: چيزى را چون آتش[ِ جهنّم] نديده‏ام كه

«فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى * لاَ يَصْلَلهَا إِلاَّ الْأَشْقَى * الَّذِى كَذَّبَ وَ تَوَلَّى * وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى.^۱

پس، شما را به آتشى كه زبانه مى‏كشد، هشدار دادم. جز نگون‏بخت‏ترين [ِ مردم، كسى]در آن در نمى‏آيد ؛ همان كه تكذيب كرد و رُخ بر تافت. و پرهيزگارترين [ِ مردم]، از آن دور داشته خواهد شد».

«فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَ لَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِى وَ قُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَفِرِينَ.^۲

پس اگر نكرديد ـ و هرگز نمى‏توانيد كرد ـ، از آتشى بترسيد كه سوختش مردمان و سنگ‏ها هستند و براى كافران، آماده شده است».

۳ / ۲

هشدار پيامبر صلّی الله علیه و آله

۱۳.المصنّف، ابن ابى شيبه ـ به نقل از نعمان بن بشير ـ: از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ در حالى كه بر منبر بود ـ شنيدم كه مى‏فرمايد: «شما را از آتش، زنهار مى‏دهم !». [چندان اين جمله را با شور و حرارت فرمود كه]يكى از گوشه‏هاى ردايش از دوشش افتاد.^۳

۱۴.صحيح مسلمـ به نقل از ابو هريره ـ: چون آيه «و خويشان