اى كسانى كه ايمان آوردهايد ! از خدا پروا كنيد، و هر كس بايد بنگرد تا براى فردايش چه چيز از پيش فرستاده است».
اين آيه نشان مىدهد كه انسان در جهان آخرت عينا كارهايى را كه پيش فرستاده، تحويل مىگيرد، چنان كه در آيه ديگر مىخوانيم:
«وَاتَّقُواْ يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ.۱
و از روزى بترسيد كه در آن روز، شما را به سوى خدا باز مىگردانند. سپس به هر كس، آنچه انجام داده، به طور كامل باز پس داده مىشود و به آنها ستم نخواهد شد».
ب ـ حاضر يافتن عمل
شمارى از آيات به روشنى دلالت دارند كه انسان، عمل نيك و بد خود را در قيامت، حاضر مىيابد:
«يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدَما بَعِيدًا.۲
روزى كه هر كس آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر مىبيند و آرزو مىكند ميان او و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانى زيادى باشد».
«وَ وَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرًا وَلاَ يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا.۳
