صورتى زشت و بشارتى بد در برابرش ظاهر مى‏گردد. كافر مى‏گويد: تو كيستى كه ـ به خدا سوگند ـ تو را بد آدمى مى‏بينم؟
او مى‏گويد: من كردار تو هستم.
پس او را مى‏بَرد و وارد آتش مى‏كند.^۱

۱۴۲.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هر حكمرانى كه پس از من زمام امور امّتم را به دست گيرد، روز قيامت، او را بر لبه صراط نگه مى‏دارند و فرشتگان، نامه اعمالش را مى‏گشايند. پس اگر [در دنيا] به عدالت رفتار كرده بود، نجات مى‏يابد و اگر ستم كرده بود، صراط، او را چنان تكانى مى‏دهد كه بندهاى بدنش را از هم جدا مى‏كند، به طورى كه هر عضوى از اعضايش به اندازه صد سال راه، از ديگرى فاصله مى‏گيرد، و صراط، شكاف مى‏خورد و نخستين جا از او كه به آتش مى‏رسد، بينى و برآمدگى گونه‏هاى اوست.^۲

۱۲ / ۲

چگونگى روانه ساختن بزهكاران به سوى دوزخ

قرآن

«الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُوْلَلءِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَ أَضَلُّ سَبِيلاً.^۱

كسانى كه به رو در افتاده، به سوى دوزخ رانده مى‏شوند، آنان بدترين جاى و گم‏ترين راه را دارند».

«وَ مَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِى النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ.^۲

و كسانى كه بدى آورند، به رو در آتش، سرنگون مى‏شوند. آيا جز آنچه مى‏كرديد، سزا داده مى‏شويد؟».

«وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَلءِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِى الْأَصْفَادِ * سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَى وُجُوهَهُمُ النَّارُ.^۳

و در آن روز، بزهكاران را مى‏بينى كه با هم در زنجيرها بسته شده‏اند. تن‏پوش‏هايشان از قطران است و چهره‏هايشان را آتش مى‏پوشاند».

حديث

۱۴۱.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: وقتى كافر از گورش بيرون مى‏آيد، كردارش با