افزون بر موارد بالا راویانی توثیق‌شده نیز هستند که در منابع فریقین ناشناخته‌اند و هیچ جرح و تعدیلی برایشان ذکر نشده است. اسماعیل بن زید،۱ حسن بن حسین سکونی،۲ خطاب بن مسلمه،۳ سعید بن عبدالرحمن،۴ زیاد بن ابی‌غیاث،۵ اسحاق بن عمار بن حیان و پسرش محمد بن اسحاق۶ از این گروه‌اند.
به نظر می‌رسد این راویان توثیق‌شده که گاهی در اسناد روایاتی در جرح راویان مشهور، به‌ویژه در رجال کشی یافت می‌شوند، برساخته یا کمک‌گرفته‌شده هستند تا روایات خاص و سرنوشت‌ساز از آنها روایت شود. برای نمونه از ایشان روایاتی در جرح زراره،۷ مغیرة بن سعید۸ و شش تن دیگر۹ دیده می‌شود.
۴. تکذیب‌شدگان
گروهی از راویان توثیق‌شده توسط ابن‌عقده در منابع رجالی دیگر تکذیب و تضعیف شده‌اند و درعین‌حال در منابع روایی امامیه پرروایت‌اند. ازاین‌رو رجال‌شناسان امامی در برابر این تضاد در جرح و تعدیل، کوشیده‌اند وثاقت نجاشی را برتری دهند و جرح را ساقط اعلام کنند؛ هرچند این مسئله با اختلاف نظرهایی همراه بوده است. برای نمونه در اینجا به دو مورد اشاره می‌کنیم.
غیاث بن ابراهیم
غیاث یکی از راویان برجسته و پرحدیث زیدی است که پیش از این او را به‌تفصیل معرفی کردیم. با وجود این نجاشی او را ثقه می‌داند و چون ابن‌عقده راوی کتاب او
