نبوده است؛ زیرا از هیچ یک از امامان نخستین امامیه که هم‌روزگارشان بوده است، روایتی ندارد.
موضوع کتاب‌ها
ابن‌عقده نزدیک به ۱۵۰ کتاب برای رجال‌شناسان امامی روایت کرده است؛ گرچه همیشه طریق او تنها طریق نجاشی یا طوسی نبوده است. حجم قابل توجهی از این کتاب‌ها، یعنی بالغ بر ۵۶ کتاب، فقهی‌اند. با توجه به اینکه فقه و پرسش‌های شرعی رایج‌ترین دغدغه در جامعهٔ مسلمانان است، بالا بودن شمار کتاب‌های فقهی دور از انتظار نیست. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که فقه چون کاربردی‌ترین بخش دین است، ضروری است راویان و نویسندگان این مباحث از سلامت مذهب و اندیشه‌ها برخوردار باشند؛ چنان‌که نجاشی پس از معرفی جابر بن یزید جعفی (۱۲۸ق) که او را ضعیف، مختلط و طعن‌شده برآورد می‌کند، می‌افزاید: «وقل ما یورد عنه شئ فی الحلال و الحرام»۱ که نشان از تلاش وی برای پذیرش بقیهٔ روایات غیرفقهی جابر دارد.
پس از فقه، بیشتر کتاب‌هایی که ابن‌عقده در منابع امامی نقل کرده، در موضوع تفسیر است. گفتنی است برخی کتاب‌هایی که برای خود ابن‌عقده نام برده‌اند، در میان کتاب‌های راویانی که وی به آنها طریق داده است، دیده می‌شود. برای نمونه «کتاب حدیث الشورى» کتاب عمرو بن ابوالمقدام هم معرفی شده است. ازآنجاکه تنها ابن‌عقده به کتاب عمرو طریق داده است،۲ پس می‌توان گفت کتاب ابن‌عقده به احتمال قوی همان کتاب عمرو بن ابی‌المقدام یا دربردارندهٔ آن بوده است.
نفوذ کتاب‌ها و روایات زیدیه
مهم‌ترین تأثیر ابن‌عقده در میان کتاب‌هایی که نقل کرده، نفوذ و رواج کتاب‌ها و روایات زیدیه است. ابن‌عقده در طریق نقل کتاب‌های هفت نویسنده یا راوی قرار دارد
