در کوفه نپیوسته بودند. یحیی به سبب علاقه یا تخصص خانوادگی، به حدیث گفتن و شناسایی طرق و رجال رو آورده بود و ازاینرو از بزرگان حدیثی شیعه که روایات و کتابهایشان در کوفه رواج داشته بسیار نقل کرده است. پدر یحیی، زکریا بن شیبان، نیز با مجالس و کتابهای حدیثی مشایخ کوفه چون صفوان در ارتباط بوده است و از اینجا پسر نیز این میراث را از پدر به همراه داشته است. ازاینرو ابنعقده برای پیوند خوردن به مشایخ نخستین کوفی به سراغ چنین استادی رفته و از وی حدیث شنیده و کتابت کرده است؛ هرچند همباور یا هممذهب وی نبوده است.
گفتنی است مقایسهٔ روایاتی که یحیی بن زکریا بن شیبان نقل کرده با طرق دیگر از آن روایات، نشان میدهد یحیی یا مشایخش فاقد دقت کافی در نقل حدیث بودهاند. برای نمونه ابنعقده این روایت را از یحیی بن زکریا بن شیبان و او با سند تا امام باقر علیه السلام دربارهٔ دوازده محدَّث چنین آورده است:
۰.قال رسول اللّٰه۹: إن من أهل بیتی اثنى عشر محدثا. فقال له رجل یقال له عبداللّٰه بن زید وکان أخا علی بن الحسین۸من الرضاعه: سبحان اللّٰه محدثا؟ ـ کالمنکر لذلک ـ قال: فأقبل علیه أبوجعفر۷ فقال له: أما واللّٰه إن ابن امک کان کذلک یعنی علی بن الحسین۸.۱
در این متن مشخص نیست ضمایر به چه کسی برمیگردد و چگونه علی بن حسین، که مصحح با گذاشتن «علیه السلام» در مقابل آن وی را به معصوم [امام چهارم؟] تبدیل کرده است، ابنام امام باقر علیه السلام شده است. ضبط درست این متن با بررسی منابع دیگر به دست میآید. صفار با سند خود و غیر از طریق یحیی بن زکریا بن شیبان آن را چنین گزارش کرده است:
۰.قال رسول اللّٰه: من اهل بیتى اثنا عشر محدثا. فقال له عبداللّٰه بن زید کان أخا على لأمه: سبحان اللّٰه کان محدثا؟ کالمنکر لذلک. فأقبل علیه أبوجعفر۷ فقال: اما واللّٰه وإن ابن امک بعد وقد کان یعرف ذلک قال: فلما قال ذلک سکت الرجل. فقال